"De openingsceremonie..."

Dinsdag 10 oktober:

Vandaag hadden we om 11 uur de openingsceremonie. Er was ons verteld dat dat een hele belangrijke dag was, en we dus netjes gekleed moesten. Nadat Mariko mijn haar had gedaan en Jennifer ook klaar was besloten we op pad te gaan. Helemaal opgetut en min of meer een aparte verschijning tussen al die kleine Jappen kwamen we aan bij de lobby van de international student center. Eenmaal daar waren we, op 2 anderen na, de enigen die ECHT netjes waren gekleed. Min of meer teleurgesteld gingen we zitten waarna er een opening volgde van de president van de universiteit. Japanners en Engels gaan niet zo goed samen dus het was lichtelijk onverstaanbaar maar goed, dat daar gelaten, hield iedereen het kort. Tot onze grote schrik moesten alle nieuwe internationale studenten zichzelf voorstellen in het Japans! Gelukkig besloot bijna iedereen om het semi-japans te doen, dus half Japans en half Engels. Uiteraard ging het allemaal heel soepel en konden we met een gerust hart de sluiting van de ceremonie doen.

Nadat het afgelopen was besloot ik een sprintje naar de pc’s te trekken om nog te msnen met Andre...(lees ik smste Andre wakker want ja we lopen hier 7 uur voor en vervolgens zat hij slaperig achter msn..(5 uur ’s morgens...ja wat wil je ook))...na mn blog van wat foto’s en nieuw leesvoer te hebben voorzien kwam het goede nieuws dat we internet ook konden aanvragen ZONDER een alien registration card te hebben. Dus uiteindelijk besloten we met zn allen internet gaan aan te vragen bij de Yamada-denki (die grote electronica-winkel)...thank god dat Mariko mee was want ja alles moest in het Japans en je weet nooit of je vage dingen aangesmeerd krijgt als je het niet verstaat. Dus nadat alles was geregistreerd en we de datum van ons internet te horen kregen (ergens in de 1e week van november...als het goed is op mijn eigen verjaardag) konden we moe maar voldaan naar huis terugkeren. Jenn en ik besloten nog wat lekkers voor Mariko te kopen omdat we het zonder haar niet hadden gekund en de rest ondankbaar was weggegaan.

Eenmaal terug besloot ik weer naar de uni te gaan om te gaan computeren maar alles was vol en ik moest heel lang wachten en toen ik eindelijk aan de beurt was wilde een of andere Chinees voor mijn neus een pc inpikken dus ik haar vriendelijk doch dringend verzocht om op te rotten (ja ik had een uur gewacht! Dus mn irritatieniveau was hoog). Eenmaal achter de pc trof ik mijn vader op het internet en hebben we gekletst en hoorde ik dat mijn broertje was geslaagd voor zijn rijbewijs! Helaas kon ik niet al te lang praten want we hadden een orientation ofzo...vaag gedoe waar je uitleg kreeg over hele logische dingen en je opeengehoopt in een lokaal zat te wachten tot je weg mocht. Toen dat afgelopen was nog ff wat gehaald bij de supermarkt en toen thuis gechilled want de volgende dag begon college om half 3 en beetje zuinig doen met geld kan geen kwaad!

Tot de volgende post!

Byebyee

Claudia

Pｓ: check de link naar een paar filmpjes die ik heb neergezet