“de week van de Japanse dans, Baard, de kerstman en professor Boot enzo…”

Maandag 13 november:

Goed na een slopend weekend Miyajima en Hiroshima stonden we maandag waren we maandag weer fris en fruitig bij college. De dag verliep as usual ware het niet dat we zowaar een Japanse cultuurcollege hadden die dag..(dit college krijgen we 5x dit semester en dit was de 1e keer) We moesten om half 3 verzamelen waarna we met zn allen naar een klein zaaltje gingen ergens op het uni-terrein. Hier stonden die 3 Japanse dames in kimono ons op te wachten (Norimoto-san, de dochter van Norimotosan en nog een mevrouw wiens naam ik niet meer weet)…
Nadat we allemaal verzameld waren in dit veel te kleine hokje konden we na een introductie een waaier uitzoeken die we achteraf als kadootje mee naar huis konden nemen. Na wat gevecht om de waaiers was het tijd om te gaan dansen! Goed Japans waaierdansen is ontzettend moeilijk! Je hand moet zus- je voet moet zo- links recht schop klap etc.etc. We begonnen met het “Sakura Sakura” liedje. Na de buurman regelmatig in zn nek te hebben gezeten (ja ruimtegebrek heh :P ) mochten we met een klein groepje datgene laten zien wat we hadden geleerd in 10 minuten….T ging allemaal redelijk en omdat wij zo goed waren *kuch kuch* mochten we ook de “Nagasaki meibutsu” lied gaan dansen. Dit is een volkslied van Nagasaki..heel grappig, je mag dronken dansen in een gedeelte van het liedje! Het resultaat van deze dag heb ik op film en op foto’s staan :)…Kortom het was een superleuke ervaring!

Dinsdagavond 15 november:

Op dinsdagavond was het de bedoeling dat we met zn allen naar Baard zouden gaan…Jennifer wilde haar moeder sowieso Baard en zn bar laten zien enzo dus ja waarom niet…tenslotte kunnen we op woensdag altijd uitslapen! Nadat we iedereen in een taxi hadden gepropt en bij Baard waren aangekomen was de bar dicht!!! WTF…wij kloppen, niemand, wij aan de deur voelen….deur was open (normaal in films voorspeld dat weinig goeds mja dit is Japan dus ja…what could happen?)…dus ja wij naar binnen heh….alles was donker maar niks zat op slot en overal lagen spullen…zelfs een digitale camera! Kortom een walhalla voor dieven…mja wat ik al zei, het is Japan heh…dat kan daar gewoon.
Dus Baard was er niet…Andy bellen naar Baard van: “Waar zit je?”…het bleek dat hij naar een andere bar was gegaan met een aantal mensen en dat wij konden komen..hij had zelfs een taxi voor ons gebeld zodat we er direct heen konden…dus ja OK! 10 minuten later waren we bij deze nog kleinere Izakaya en daar zat Baard hoor…aan een lange tafel met 2 kookpitten erop met een aantal familieleden/vrienden…De Nederlandse delegatie was binnen en toen kon het feest beginnen (voor Baard (Sacchi) was het feest al begonnen want hij was al dronken toen we daar aankwamen)..We kregen deze avond alles kado, drinken en eten. Het eten was overigens heel gaaf want die kookpitten daar kwam een pan met hete soep? op te staan en daar kwam vervolgens een schaal met voedsel bij wat je erin moest gooien…groente en vlees/vis (dit gerecht heette Nabe (nabe = pan) volgens baard)…nadat de eigenaar van de tent ons had laten zien hoe we dit klaar moesten maken konden we het zelf gaan uitproberen. Het eten beviel mij goed (alleen ja naderhand niet meer) en naderhand zat iedereen vrolijk te kletsen met iedereen. Nonoka (Baard zn jongste dochter 3 jaar oud) hing weer eens over de jongens en Mariko heen. Baard had gedronken die avond en was dus ook heel los, zo los dat ie het zelfs aandurfde om met mij op de foto te gaan en een gesprek met me te hebben over vage dingen…ineens was ik wel schattig in plaats van eng en ik was slim volgens Baard (ja wat moet je daar nou op antwoorden..mwah valt wel mee hoor, ik ben gewoon normaal?)…
Kortom het was heel gezellig en raar maar Jennifer en haar moeder wilden eerder naar huis en ik had afgesproken om dan mee te gaan dus zo rond een uurtje of half 2 gingen we weg en na wat arigatou’s en baard te hebben beloofd dat we later deze week nog eens zouden komen stapten we in de taxi naar huis.

Vrijdag 17 november:

De dag begon wat rommelig omdat ik tijdens mijn college een spreekbeurt moest houden van de week ervoor terwijl ik die van deze week had voorbereid…gelukkig verliep het allemaal goed en was het spoedig alweer weekend. Deze dag zouden professor Boot en Smits een lezing houden voor een aantal Japanners in het Japans natuurlijk. Aangezien we het netjes vonden om in ieder geval te gaan kijken bij de lezing zaten we om half 3 netjes in het zaaltje waar de boel zou worden gehouden. Daar werden we nog even snel begroet door Boot en Smits en kon de lezing beginnen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er weinig van begreep maargoed…Wat ik heel asociaal vond was dat Boot tijdens de lezing van Smits lag te slapen en vervolgens alsof er niks aan de hand was bij het vragen stellen gewoon doodleuk vanalles vroeg terwijl hij niet eens had geluisterd! Ik heb de foto’s als bewijs! De lezing liep erg uit en aangezien wij ook nog zouden gaan kijken bij Gerrie die die avond als Kerstman zou optreden in Amu-plaza (winkelcentrum bij station) besloten we maar om weg te gaan want hij zou rond avondeten optreden..(ook al hadden we Boot nog niet gehoord…ik heb er geen spijt van!)…Dus een half uurtje later waren we op station en zagen we Gerrie al druk met allerlei Japanners overleggen want hij moest op het signaal van iemand via de roltrap naar beneden enzo…Het zou nog even duren voordat het begon dus gingen Jennifer, ik, Jennifer’s moeder en Mariko eerst wat kleins eten bij de Royal Host (want vanaf daar heb je zicht op het plein waar het moet gaan gebeuren)…Na een half uurtje begon het al vol te stromen met kids die voor de kerstman kwamen…de grote kerstboom stond ook al klaar om verlicht te worden met 1 druk op de knop…de dj was er. Het leuke was dat de kids allemaal hetzelfde gekleed waren en netjes in rijtjes van 2 op het plein waren opgesteld. En toen kon het eindelijk beginnen. Wij waren heeel zenuwachtig voor Gerrie want hij zou straks 1000 ogen op zich gericht krijgen enzo…je moet het maar durven! Nadat de introductie was gedaan gingen de kinderen 2 liedjes zingen (heb er filmpjes van) en mochten 2 kindjes de knop indrukken zodat de boom aan zou gaan….dus aftellen 3-2-1 nu! Maar kindje was helemaal verstijfd van de zenuwen dus het duurde nog 5 minuten voordat de boom eindelijk aan ging….en toen was het tijd voor Gerrie zn optreden…..Iedereen gespannen richting roltrap en zodra de eerste rode muts te zien was begonnen al die kids te schreeuwen en te juichen…(wij deden stiekem mee!) het was net sinterklaas!....Gerrie moest daarna aan 210 kids!!! Kadootjes uitdelen en alles was te zien op een groot scherm dat blijkbaar in verbinding stond met de Japanse televisie…(zo hebben Mariko, Jennifer en ik dus onze 10 seconds of fame gehad hahaha)…wij wilden ook met Gerrie in kostuum op de foto maar dat is niet doorgegaan want hij moest min of meer wegvluchten van al die kinderen…

Nadat het hele kerstman gebeuren was afgelopen hebben we met zn 11en…iedereen was er behalve Ruben…gegeten in de Royal Host (ik had een hele lekkere Sairon Steak!) …Goed een aantal mensen wilden naar Baard toe en een aantal anderen dus niet…dus nadat we helemaal hadden uitgevogeld wie er wel en niet gingen konden we terug met de tram…helaas veranderde iedereen van gedachte en kwam het erop neer dat alleen Jennifer, haar moeder en ikzelf naar Baard zouden gaan (we hadden het beloofd en Jennifer’s moeder was nog niet echt bij Baard zn bar zelf geweest)…eenmaal bij Baard was het heel rustig…(zeg maar gerust beetje uitgestorven) dus we zaten daar met ons drankje een beetje te ouwehoeren over niks toen Jennifer ineens “Eek” riep..dus ik kijken waarom…bleek dat er voor mijn neus, in de vitrine een soort enorme garnaal-achtig wezen lag dat gewoon nog leefde (pootjes gingen heen en weer enzo :S) Dus uiteraard merkte Baard op dat wij dat niet zo leuk vonden…ging ie m voor onze neus…1 zo’n beest op een gril leggen, en eentje rauw vermoorden en aan ons serveren…goed eerst durfde ik dus niet maar uiteindelijk heb ik toch allebei een hapje genomen en ik vond het niet lekker (ook het idee dat dat beest nog leefde enzo sprak me niet aan)…Baard natuurlijk lachen omdat ik zo’n vies gezicht trok. Goed Nonoka (Baard zn dochtertje) zat ineens wel heel dichtbij…eerst op Jennifer’s schoot en toen op mijn schoot…blijkbaar had ze behoefte aan aandacht en aangezien de jongens er niet waren besloot ze dat wij wel goed genoeg waren dit keer. Maar omdat wij niet al te lang wilden blijven en weg wilden besloot Baard om ons naar huis te brengen…dus wij met zn allen (Baard, Nonoka, Momo en ik, Jenn en haar moeder) in de auto…

Hij wilde eerst Jennifer’s moeder naar het hotel brengen maar onderweg vroeg hij of wij al naar Mount Inasa waren geweest (dat is een beroemde berg met uitzicht over heel Nagasaki) dus wij zeiden van niet. Hij op zijn beurt: “Wil je erheen?” Dus wij zo van, kan dat? Ja hoor geen probleem en dus reden we vervolgens de berg op om bij het uitzichtpunt te komen…het was net een atractie van sixflags. Allemaal slingerweggetjes en dan ook in een hoek van 45 graden omhoog. Ik vond het heel spannend, ook omdat het al half half 1 ’s nachts was en Sacchi eigenlijk nog nooit met de auto omhoog was geweest. Uiteindelijk na wat heen en weer rijden kwamen we op de bestemming aan en O wat was dat mooi zeg. Overal zag je lichtjes en bergen. Sacchi vertelde me ook nog dat Korea te zien was vanaf een bepaald punt, dus ik geloofde m niet maar hij wees me op een bordje waar dat dus op te zien was…echt te gek voor woorden! Ik heb foto’s gemaakt van het uitzicht maar mn camerabatterij was helaas op dus voor het merendeel moet ik ff Jennifer lief aankijken :). Het was heel koud en Nonoka had weinig kleding aan (het meisje is 3 en het leid een leven van iemand van 18 kwa naar bed gaan tijden enzo :S)..dus we besloten maar weer terug te gaan. In de auto heb ik Nonoka haar voeten verwarmd en had Jennifer haar bodywarmer afgestaan en uiteindelijk viel ze in slaap(dat kind was helemaal bekaf). Uiteindelijk waren we om half 2 ’s nachts thuis en vond ik een officiele uitnodiging in mijn postvakje waarin staat dat ik ben uitgenodigd voor de Seijinshiki (dat is een festival ter ere van je 20e verjaardag, dan mag je in kimono rondlopen en belangrijk zijn enzo)…dat vond ik echt heel vet! Dat festival valt op maandag 8 januari, en je kan het overal vieren maar ik denk dat ik dus gewoon in Nagasaki blijf om het te vieren. Dus mijn dag was heel geslaagd!

Ik heb verder vandaag niet zo veel te doen…de meesten zijn op dit moment al naar Amu-plaza met Baard enzo want dat kerstman gebeuren is 3 dagen. Maar ik moest nog ff dingen bijwerken en doen dus ik ga zometeen…als het echt heel leuk is zal ik ook van vandaag nog een post maken maar sowieso zullen jullie geduld moeten hebben want ik heb mn weekendje Kyoto/Nara van morgen tot en met dinsdag dus ik kan op zn vroegst pas woensdag weer wat typen…uiteraard zal ik waarschijnlijk heel veel foto’s weer hebben dus wees gewaarschuwd!! Duim voor me dat ik goed weer heb want het voorspelde eigenlijk niet veel goeds :(

Goed tot de volgende post maar weer!

Byebyee,

Claudia

Ps: zie de nieuwe fotolink met alle foto’s die bij deze post horen