Ondertussen ga ik weer een poging wagen om mijn weblog weer eens van vers nieuws te voorzien :)
10 juni Krisje was komen logeren en Short metric:
Ik had geloof ik een tijdje geleden verteld dat ik een schietwedstrijd zou hebben ergens in de nabije toekomst. Nou dat was dus zo alleen Claudia de zeef was het weer eens vergeten en kwam er op de bewuste morgen een half uur voor tijd achter dat het dus die dag was. Na een sprintje te hebben getrokken naar beneden want ik kon het
niet laten schieten, kwam ik hijgend en zonder te hebben ontbeten op de schietbaan aan (gelukkig is het dichtbij!). Dus ik daar aangekomen kreeg ik eerst een paar verbaasde reacties van “He, Claudia lang niet gezien blabla” en toen werd er gezegd dat ik te laat was om nog mee te doen want ik had het dus eerder tegen ze moeten zeggen. Dus ik een beetje sip gezicht...en met puppy-ogen naar de wedstrijdleiding kijken...mocht ik toch 
zowaar nog meedoen! YAY. Het was een wedstrijd waar er 50m en 30m werd geschoten en uiteraard waren er maar 3 compoundschutters waar ik er 1 van was en voor de rest iets van 120 recurve schutters ofzo (t waren er echt veel!) We moesten gelijk beginnen met de 50m maar mijn boog was een beetje stuk dus ik moest nog het een en ander verstellen dus ik begon niet zo heel soepel (dat is overigens funest geweest voor mijn score op het laatst) maar geleidelijk aan werd het steeds beter tot ik gewoon mooie 9ens en 10en/Xjes schoot! (Vind ik best wel goed voor 50m met een kapotte boog hahaha) Ik zat 
overigens in het team bij 2 oude mannen in een rolstoel die ook compoundschoten...ze waren heel vriendelijk en af en toe babbelden ze wat en ze schoten ook heel goed. Onno was ook nog ff komen kijken want die had mij zien staan vanaf een afstandje (hij was onderweg naar de uni) dus die heeft ook nog ff een paar fotootjes geschoten. Overigens was het heel grappig dat elke keer wanneer de ronde klaar was en we pijlen moesten gaan halen 
alle Japanners keihard gillend en rennend naar de doelpakken liepen...Krisje was zo vriendelijk om daar wat foto’s en filmpjes van te maken! Nadat de 50m over was hadden we een uurtje pauze en kon ik terug naar huis om te gaan brunchen (was hard nodig hehe) Krisje was overigens ook nog bij ons die dag dus die was ook wel benieuwd was boogschieten nou precies was want zij had er toch wel een heel ander beeld van. Dus na de pauze ben ik samen met Krisje teruggegaan om te beginnen aan de 30m. Het was trouwens ook heel grappig dat we duidelijk werden aangestaard door een groepje Japanse schutters en op een gegeven moment ook eentje de moed had om naast ons te gaan zitten maar dan niks te zeggen en snel maar weer naar zijn vriendenclubje terug te rennen. De 30m oefen ik 
al het hele jaar op de schietvereniging want iedereen doet dat dus daar ben ik best wel goed in en ondanks mijn kapotte boog schoot ik perfect! (mijn pijlen vlogen naar links dus ik moest in plaats van op t midden rechts van het midden mikken)...We deden overigens de 30m aan teamschieten...je moest van te voren een zo hoog mogelijk haalbaar gemiddelde opgeven en als je daar dan overheen kwam kreeg je extra punten en kon je als team een prijs winnen. De 30m ging voor ons hele team fantastisch dus we schoten hoger dan de punten die we hadden opgegeven. Aan het einde bleek dat wij met zn 3en een 9,49 gemiddeld hadden geschoten (10 is het hoogste)! De prijsuitreiking was erna (ondertussen was het hele veld al opgeruimd en was er geen spoor te bekennen van de schietwedstrijd een half uur eerder. Mijn eindscore op de 50m was 267 (van de 300) en mijn eindscore op de 30m was 278 (van de 300)...helaas was 1 man net ff beter en die had dan ook terecht de1e prijs gewonnen maar ik mocht de teamprijs in ontvangst nemen....een zak vol met ijsjes! (en dat kwam mooi uit want het was SUPERR warm!)Daarna waren we met zn 3en naar Amu-plaza gegaan (ik, Onno en Krisje) om daar ff
lekker Indiaas te gaan eten en te shoppen want Krisje was opzoek naar een zonnenbril. Na een tijdje rondgelopen te hebben kwamen we de 1e paar zonnebrillen tegen en 1tje sprong er toch wel uit...een witte...dus ja die dan maar kopen? Nee, toch nog ff verder rondkijken. Na de hele 3e verdieping te hebben afgestruind kwamen we dan toch tot de conclusie dat die witte eigenlijk toch wel het leukste was. Vervolgens was het al etenstijd 
want van shoppen krijg je honger :P dus zijn we doorgelopen naar de 5e verdieping om heerlijk te gaan smullen bij een van mijn favoriete restaurants! Toen was het eigenlijk al weer tijd om naar huis te gaan maar ondertussen had Krisje met Nana afgesproken om te gaan karaoken later op de avond dus ik gelijk beloofd dat ik ook zou komen want Karaoke is toch wel heel vet vind ik zelf :DWe belanden in 16beat vlakbij de uni waar we voor een een paar uur onze keeltjes op de proef hebben gesteld en Gerrie toch ook nog maar ff om een hoekje kwam kijken. Het was heel gezellig!
11 juni piepkleine katjes lopen rond op de universiteit:
Nagasaki sterft over het algemeen van de katten dus als je die ziet lopen kijk je
niet meer verbaasd want ze zijn echt overal maar als je ineens van die hele kleine beestjes ziet lopen van net 2 maanden dat is toch net te veel van het goede zeg maar. Zo was het dat Onno en ik, teruggekomen van de etenspauze, langs t kleine tuintje naast onze lokalen liepen en daar dus tot onze grote verbazing 2 van die wollige miauwende beestjes tegenkwamen. En wat waren ze schattig!!! Ik ben een kattenliefhebber dus ik kon er 
niet van afblijven en uiteraard ook bergen foto’s geschoten. Nog 1tje op mijn arm gehad en toen toch maar weer naar de les want ja dat gaat wel gewoon door. Toen ik 2 uur later naar huis wilde gaan lagen de 2 katjes (het waren 2 jongetjes) over elkaar heen te slapen in 
het zonnetje..en ik was niet de enige die dat schattig vond want bijna elke Japanner moest wel ff staan kijken en/of aaien en/of foto maken. Helaas is deze dag de enige dag dat ik ze gezien heb en gezien de regen en het feit dat ze zwerfkatjes zijn hoop ik dat iemand ze meegenomen heeft naar huis want anders vrees ik het ergste. Overigens liep er nog een heel klein katje rond in de buurt van de kantine...die was ook TE schattig...zie foto’s!14 juni rangaku (Hollandse studie) en Nanak
We hebben dit semester een vak genaamd Rangaku en dat is 1: niet leuk 2: laat in de middag 3: 3 uur achter elkaar...kortom jammer. Nou hadden we deze keer geen les op de universiteit zelf maar in het museum van geschiedenis en Cultuur van Japan in Nagasaki. Was ik nog nooit geweest dus vond dat dan toch wel weer interessant. Heb
een foto van het museum gemaakt...ff voor de duidelijkheid (het is dat grote witte/grijze gebouw aan de rechterkant). De les zelf was niet echt interessant (bovendien is alles zoals gewoonlijk in het Japans wat het ook niet makkelijk maakt)...Naderhand ben ik samen met Onno mijn grote vriend Rishi Ram op gaan zoeken (de eigenaar van Indiaas restaurant Nanak) en hebben we nog lekker curry gegeten en Nan en uiteraard een gratis Mango Lassy mogen verorberen. Naderhand hebben Onno en ik nog 2 potten met Curry spices gehad zodat we zelf een poging kunnen wagen om Indiase Curry te maken...de eigenaar vertelde dat de makkelijkste manier is om het met yoghurt te doen! Nou ja dan ga ik dat maar proberen heh :) ben wel heel benieuwd! Overigens heeft Rishi de foto van Onno, ik, en onze 2 tutoren in Indiase kledij heel groot in zn restaurant gehangen zodat iedereen ons kan bewonderen hahahahaha.16 juni vuurvliegjes kijken en wat drinken in Joyfull
Shinji (een Japanner) had mij, Onno en Ruben opgebeld of we zin hadden om vuurvliegjes te gaan kijken ergens in de buurt van Nomozaki (t zuidelijke gedeelte van Nagasaki). Leek me wel heel leuk want ik had nog nooit echt vuurvliegjes gezien en wist toch niet goed wat ik anders moest gaan doen. Amida was ook nog langsgekomen en Shira voelde zich ook weer wat beter dus uiteindelijk vertrokken we in 2 auto’s
met zn 6en richting de vuurvliegjesplek. T was ongeveer 30min rijden maar op een gegeven moment bleven we maar via slingerweggetjes de bergen ingaan en het werd steeds donkerder en stiller (alleen het geluid van krekels) en ik bleef mezelf maar afvragen van hoe het in godsnaam mogelijk was dat iemand deze route had gevonden. Uiteindelijk kwamen we dus op de plek aan...niks bijzonders gewoon een sloot langs de weg omringd met bossen en een hek waar een bord ophing dat er vuurvliegjes waren...eerst zagen we niks maar op 
den duur zagen we kleine lichtjes oplichten her en der...t waren er helaas niet zoveel maar goed dat was niet anders...heb nog geprobeerd foto’s te maken maar omdat er geen licht was en ik alleen zonder flits kon schieten is dat niet echt gelukt...het filmpje is wel gelukt maar je ziet alleen een lichtje met een zwarte achtergrond..dus ja. Vervolgens zijn we onze weg vervolgd richting the joyful (een restaurant) en daar hebben we allemaal ijs gegeten en wat gedronken en gekletst. Was heel erg gezellig :) Vervolgens terug naar Nishimachi waar we nog ff hebben staan kletsen met Jessie (een Amerikaan die ook bij ons in de dorm woont)18 juni groenkleurige komkommersmaak pepsi:
Normaal gesproken gebeurt er eigenlijk niks boeiends op de uni maar dit keer kwam de
lerares tijdens de les met 3 flesjes Pepsi aanlopen en bekertjes. Wat bleek de pepsi was nieuw en het had komkommersmaak en het was groen en we mochten dat proeven. Nu staat Japan echt wel bekend om zijn vreemde combinaties (denkt aan Groene thee kitkat en Spicy Almond Chocolade) maar dit sloeg in mijn ogen toch wel alles. Uiteindelijk bleek de smaak wel mee te vallen en je kon inderdaad nog wel proeven dat het cola was maar het had een chemische nasmaak. Het was wel heel fris! Zie foto 20 juni verjaardag van Aya, Karaoke en politie!
Aya (het vriendinnetje van Sahim) was jarig en besloot haar verjaardag in Sumiyoshi te vieren in combinatie met een nomihodai ! Er waren heel wat mensen uitgenodigd en
het was heel gezellig. Onno, ik en Ruben hadden voor de taart gezorgd en ook dit werd heel subtiel door de eigenaren van de Izakaya verzorgd....lampjes gingen uit, de kaarsjes op de gesneden taart gingen aan en iedereen zong lang zal ze leven! Vervolgens was het kadootjes tijd en kon iedereen doorgaan met ouwehoeren. Mehmet was ook nog langs gekomen met zn nieuwe vriendin Eri (Japans meisje dat uit Fukuoka komt) en daar heb ik een beetje mee zitten kletsen. Ze was wel heel aardig maar bleef me de kleren van het lijf vragen over Mehmet wat resulteerde in een ongemakkelijke situatie. Gelukkig 
was dat ook allemaal opgelost en konden we verder gaan met foto’s schieten. Na de Izakaya gingen de meeste mensen naar huis..het resterende groepje..waaronder ik, Onno, Ruben, Aya, Sahim, Erica en Kento gingen een poging wagen bij 16beat om te zingen. Karaoke was heel leuk...veel vreemde liedjes gezongen waaronder ook een Japans liedje genaamd: Nagasaki wa kyo ame datta! (In Nagasaki regende het vandaag)...en toen eigenlijk al weer naar huis. Maar het was nog niet over want terwijl ik met Ruben en Onno naar huis liep...werden we aangehouden door de politie. Wat bleek ze waren op zoek naar gestolen fietsen en dachten dat Rubens fiets weleens gestolen kon zijn. Dus wij alles 
uitleggen en proberen ons geduld te bewaren want het was wel heeeeel duidelijk dat wij geen dieven waren. Goed, fiets was niet gestolen (ze hadden een lijstje met 30 gestolen fietsen op 100000 ofzo.........doe dat keer 4000 en je hebt het aantal gestolen fietsen in Leiden hahaha overigens hebben we ze dat ook gezegd dat dat niks was en daar stonden ze wel raar van te kijken)..toen moesten we ons Id-bewijs laten zien want ja dat wilden ze ook nog ff checken en ook mijn universiteits-kaart...zeikers. Zegt die man vervolgens “O wat ben je knap” Ja hoor ga toch weg...eerst denken dat we hebben gestolen en dan gaan slijmen heh DOEI!...toen werden we ook nog ondervraagd of er in de dorm drugs werd gebruikt dus Ruben en ik keihard tegen ze van “Luisters eens, wij zijn studenten en we zijn slim genoeg om te realiseren dat drugs slecht is, en nee er wordt geen drugs gebruikt in de dorm” Toen dropen ze af en konden wij naar huis...ik had nog een foto willen maken maar gezien de situatie leek dat me niet echt verstandig...23 juni Izakaya, Karaoke en Latinparty
Ik had samen met Shinji, Fahdi, Ruben, Onno, Hide en Sayoko afgesproken om wat te
gaan drinken in een zeer goedkope Izakaya om ons alvast voor te bereiden op de Latinparty. We waren bij de Izakaya aangekomen bleek dat deze helemaal vol was...dus wij doorgelopen naar de DomaDoma in Shianbashi om daar maar wat te gaan drinken. Het was heel erg gezellig en kon ondertussen ook nog even mijn interview afmaken want ik moest Japanners interviewen en er zaten er toch maar mooi 3 voor mn neus! Ruben moest helaas weg want 
hij ging Shira ophalen en Onno die zou ons wat later vergezellen want hij was nog druk met zijn kimono optreden. Fahdi had ook nog een vriend meegenomen genaamd Steve en toen we klaar waren in de Izakaya en Onno hadden opgepikt bij de Starbucks vervolgden we onze weg naar Shidax om daar nog 1,5 uur te gaan Karaoken. Dat was ook heel gaaf want Japanse en Engelse meezingers werden afgewisseld en met wat alcohol erbij en 
Japanners die snel dronken zijn was het eigenlijk best wel komisch. Toen ook de karaoke voorbij was zijn we maar doorgelopen richting de latinparty want het was al tegen 11en en dan zijn er vaak genoeg mensen. Aoki en Amanda hadden mij intussen gestalkt om zeker te zijn dat ik wel zou komen dus alles goed en wel...Steve ging naar huis maar de rest ging wel 
mee...ondertussen ook nog Amida opgepikt want hij wilde ook wel ff feesten! De latinparty was heel gezellig want in tegenstelling tot een maand eerder waren er best veel mensen en dit keer ook maar 6 buitenlanders waarvan 4 van onze kant en iedereen was druk aan het salsa dansen. Ik kwam Jazek nog tegen en heb met hem nog ff staan dansen...Mai (mijn 
voormalige tutor was er ook!) en ook Zach was ik tegengekomen...ik ben denk ik een uur bezig geweest om tegen iedereen hallo en lang niet gezien te zeggen hahaha maar het was wel heel leuk. Aan het einde van de avond hebben we nog even in de McDonalds gezeten om gewoon wat casual te kletsen want het is toch wel luidruchtig in zo’n kleine bar en toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik krijg nog wat andere foto’s van deze avond maar voorlopig zal ik alleen mijn eigen foto’s kunnen laten zien :)Goed dit was m weer voor nu...het aftellen is begonnen want over een kleine 2 maanden dan mag ik weer voet op Nederlandse bodem zetten. Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en het eten te eten wat ik hier 1 jaar niet heb kunnen eten (denkt aan volkoren brood, melk, kaas, andijvie, lasagna, borrelhapjes/broodje kroket etc etc)...
Ik zou zeggen...tot de volgende keer maar weer!!
Byebyeee,
Claudia
Ps: Check de foto’s onder de nieuwe link :D (ps sorry als ze door elkaar staan maar er zitten ook foto’s bij die ik gekregen heb van andere mensen dus dan is de numering anders)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten