Nagasaki:
Maandag 26 februari:
Andre was net in Nagasaki 1 dag dus wij zijn Nagasaki gaan verkennen de eerste dag door wat kleine tempeltjes te bezoeken en langs de Yamada-denki te gaan. Maar omdat het heel erg goed weer was zijn we eigenlijk gelijk richting de haven gegaan (het was 24 graden die dag) om daar eerst lekker rustig te lunchen met een lopend buffet bij
Deshima Wharf en vervolgens in het park in het zonnetje een beetje bij te kletsen al uitkijkend op het water (hoe romantisch :P)....vervolgens zijn we een groot rondje gaan maken om het park en zijn we richting het Chinese Festival gelopen in China town omdat dat tenslotte ook nog steeds aan de gang was. Ik had de optredens al gezien maar ik heb er uiteraard weer filmpjes van gemaakt want het blijft indrukwekkend om te zien hoe die mensen zich dubbelvouwen en levensgevaarlijke trucs uitvoeren! Andre was ook duidelijk onder de indruk. We kwamen nadat de optredens klaar waren Onno nog tegen en zijn vervolgens met zn 3en richting Megane-bashi gelopen waar allemaal grote lantaarns stonden opgesteld in de vorm van vissen. Ook hebben we nog HELE grote levende vissen gezien die daar dus gewoon in de rivier zwemmen. Nog langs een van de 
tempels gegaan in de buurt van Kankodori waar een boeddhist wel heel graag wilde dat wij een wens gingen doen :S. Vervolgens wilden we wat gaan eten en kwamen we weer eens van die Chinezen tegen die dit keer een live-optreden gingen doen (herinner je het verhaal van de zweep nog?).’S Avonds zijn wij met zn 3en bij Nanak (het Indiase Restaurant in Kanko-dori) gaan eten waar we nog een gratis mango-lassi kregen omdat de eigenaar een goede bekende van mij is :). Vervolgens weer terug naar Chinatown met zn 3en waar we nogmaals optredens hebben gezien maar dit keer was het van de drakendans. Het vervelende was alleen dat er steeds “motto koi” werd geroepen (oftewell: nog een keer!) dus die stomme draak is wel 20 keer teruggekomen en elke keer die mensen zwaar enthousiast terwijl er in realiteit geen reet aan was hahaha.Donderdag 1 maart:
We zijn met Onno naar de Inasa-berg gegaan. Hier kun je komen door middel van een kabelbaan omhoog maar voordat je daar bent kom je eerst nog bij een tempelcomplex langs met allerlei beelden en veel te lage tori-poortjes. De kabelbaan rit was erg leuk omdat het weer echt weer supergoed was (graadje of 22) en je gaat zo’n 300 meter
omhoog naar de berg. Eenmaal boven heb ik me zwaar verbaasd over hoe de andere kant van Nagasaki baai eruitzag want ik had het tot nu toe alleen maar een keertje bij nacht gezien met Baard toen. We zijn nog even lekker wat gaan eten met zn allen in het restaurant met panorama view waar Andre zijn eerste Katsudon heeft gegeten (en hij vond het 
superlekker :D). De chef kwam het zelfs nog helemaal vragen aan ons of het gesmaakt had! We zijn vervolgens vervolgens terug gaan lopen vanaf Takara-machi naar het station. Ongeveer 15 minuten lopen waar we langs iets heel vreemds kwamen, namelijk, een soort parkje waar 10 modelwoningen (villa’s) staan opgesteld en waar je dan in mag om te kijken wat je van dat huis vind en dan kan je zo’n huis bestellen........weird! We zijn toen doorgelopen naar de Nagasaki Bay Terminal waar alle boottochten vandaan gaan, want we wilden met zn 3en een boottocht gaan doen door Nagasaki haven enzo maar we wisten niet hoe, wat en wanneer. Thuis hebben we ’s avonds een film gekeken en toen, we waren redelijk moe, op tijd gaan slapen.Vrijdag 2 maart:
Het was uiteraard weer heel goed weer (graadje of 23) dus ik heb Andre meegenomen naar de schietvereniging waar ik bij zit! Natuurlijk waren ze onder de indruk van NOG een buitenlander die even kwam kijken dus gelijk mocht hij al met mij meeschieten want ze geloofden wel dat hij het goed kon. Nog even gebabbeld met een aantal mensen waarna we ons weer hebben verplaatst richting Nagasaki Haven want bij het water is het nu eenmaal een stukje koeler. Daar hebben we onder het genot van een hapje en een
drankje weer lekker rustig gekeken naar de bootjes en de mensjes (typisch terrasje-pakken-gedrag) maar dit keer werd er ook teruggestaard hahaha. We waren nadat we een beetje hadden rondgeslenterd daar ook nog even een pizza gaan eten in een van de restaurants waar we ’s avonds een live-optreden mee hebben gemaakt van een of andere Japanner die best wel goed kon zingen. Wij wilden alleen al eerder weg wat resulteerde in die man die aan mij ging vragen waarom we al weggingen. ’S Avonds hebben we weer een film gekeken en 2 jankende poezen op een filmpje gezet want dat was gewoon te raar voor woorden!Zaterdag 3 maart:
Ik had toch verteld dat ik een optreden zou hebben met de wakkasai-groep op 3 maart in Deshima-park. Nou dat was dus zo en het weer zat dit keer iets teveel mee...de
termometer wees op 29 graden! Ik bedoel, normaal gesproken lig ik dan op het strand. Maargoed ik zou dus moeten dansen dus nadat we waren gearriveerd in het park en Sacchi met Yuriko en Nonoka waren tegengekomen ben ik me snel gaan omkleden omdat we nog een aantal keer moesten oefenen omdat veel mensen steeds niet konden en het uiteindelijk op de generale repititie aan zou komen. Het was echt VERSCHRIKKELIJK druk in het park. En overal waar je keek zag je mensen in dans-outfits rondlopen. Het was namelijk een evenement van de Nagasaki Universiteit en er waren denk wel 40 groepen die allemaal 
hun eigen dansje hadden en dan mochten optreden enzo. En er zaten maar wat goede bij, gelukkig was het niet voor een prijs en gewoon voor de gezelligheid! Het was ook leuk dat van alle leeftijdscategorieen er dansjes waren...bijvoorbeeld ook hele kleine kleuters die een dansje gingen doen! Echt TE schattig gewoon :)...Overigens ging ons dansje heel erg 
goed en ik ben nu voor de 3e keer te zien op tv (de 1e keer was Seijin Shiki en de 2e keer was ook wakkasai!) We zijn tot 6 uur gebleven in de avond en ik heb nog samen met Andre staan kletsen met 2 Japanse opa’s die ons Koreaans eten cadeau gaven waarop wij op onze beurt pannenkoeken cadeau wilden geven maar ze perse daarvoor wilden betalen...ZUCHT het is een CADEAU!! Maargoed uiteindelijk die paar cent aangenomen want ze wilden er niks van weten hehe. De Wakkasai was echt een heel geslaagd evenement en ik ben heel erg blij dat ik heb meegedaan, en was natuurlijk ook wel een beetje trots.Zondag 4 maart:
Deze dag hadden we onze boottrip gepland met zn 3en. We hadden besloten om de trip van 2 uur te doen naar Gunkanjima (oftewel: battleship island) Het weer was goed alleen stond er ontzettend veel wind dus ik en Onno hadden er al wel een beetje een hard hoofd in omdat we op zee zouden gaan varen en zeeziekte hebben we allebei wel een beetje last van. Gelukkig duurde het ongeveer 30 minuten voordat je goed en wel
op zee bent dus konden we gewoon op het bovendek foto’s maken van Nagasaki haven en de grote brug (de hoogste hangbrug van Japan!)...op een gegeven moment kwam er een man het bovendek op die iets zei in het Japans en iedereen ging naar beneden, dus wij ook naar beneden. Wat bleek, de wind stond zo hard, dat het niet meer veilig zou zijn op het bovendek, dus iedereen moest naar binnen. Binnen zag je ook al foto’s hangen van hoe het eiland eruitzag enzo en er was een tolk die over elk dingetje wat je zag een verhaaltje aan het vertellen was. In ieder geval, de zee was echt heel ruig en je hoorde gewoon de klappen van de golven tegen de romp, ik vond het in een woord “GEWELDIG” want, ik was NIET ziek! Woehoe. Na ongeveer een 20 minuten kwamen we bij Gunkanjima aan...het was net een spookeiland, er stonden allerlei gebouwen van flats tot huizen tot barren en ziekenhuizen en supermarkten maar alles was verlaten en vervallen. Het gaf me een beetje een eigenaardig gevoel. Het stond ook nog eens heel hoog boven het water, beschermd door een dikke stenen muur. We gingen het eiland niet op want dat zat niet 
bij de boottrip inbegrepen dus na een rondje om het eiland te hebben gedaan gingen we weer terug. Toen kreeg ik toch wel een beetje last en ik was blij dat we een half uurtje later al weer terug waren in de haven van Nagasaki hehe. Onno heeft naderhand nog opgezocht wat gunkanjima nou voor een eiland is maar het schijnt dat het een mijnwerkers eiland is geweest waar hele families dan op woonden maar dat er op den duur niks meer te halen viel en dat iedereen het eiland heeft verlaten. Het was inmiddels al tegen de avond dus zijn we met zn 3en en Ruben en Shira wat gaan eten in de Gusto (tegenover de Yamada-denki) waarna we ook nog even in de Yamada de massage-stoelen hebben uitgeprobeerd, die dingen zijn hemels!Maandag 5 maart:
We zijn in Kanko-dori ’s middags gaan rondlopen waar we wat straatjes in zijn gegaan waar je normaal niet komt. Het festival was afgelopen dus zijn we samen met Ruben wat rare winkeltjes gaan bekijken. ’S Avonds zijn we uiteindelijk met zn 3en en Onno naar cybac gegaan waar we ons prima vermaakt hebben 4 uur lang met Karaoke, Poolen zo’n schuifspel, Darten, Gamen, Voetbad, Tafeltennis en . Andre vond het ook heel gaaf dat je dus vanalles kan doen daar en je niet eens hoeft te betalen voor die gekkigheid. En dat het heel goedkoop is allemaal.
Woensdag 7 maart:
Omdat ik hem het atoombom-museum ook wilde laten zien, zijn we deze dag naar het het atoombompark gegaan waar de bom is gevallen en het museum in. Nadat we het allemaal
hadden gezien en het nog even goed op ons in hebben laten werken zijn we uiteindelijk met later met Onno, Ruben, Sayuri en Mehmet nog wat gaan eten bij de Mc Donalds en gaan poolen want dat is tenslotte in hetzelfde gebouw. Andre heeft toen ook kennisgemaakt met het fenomeen Purikura (die fotootjes die je laat maken van jezelf en je dan mag bewerken en kan uitprinten)...al met al was het echt een hele relaxte dag.Donderdag 8 maart:
We zijn, nadat we laat waren opgestaan, naar het Deshima museum gegaan want tenslotte zijn Nagasaki en Holland vanaf de 16e eeuw handelspartners geweest en hadden we zelfs een klein eilandje genaamd Deshima waarop we mochten verblijven en handelen met Japan terwijl Japan gesloten was van de rest van de wereld. Allemaal rare uitvindingen
hebben we daar gezien en we hebben nog een 20 eurocent in de fontein gegooid dus die ligt nu mooi te glimmen als de enige buitenlandse munt in Deshima hahaha. Nog wat Nederlandse import koekje gekocht (Fourre’s) en uiteraard nog foto’s gemaakt van wat Nederlandse toestanden. En toen weer terug richting huis want het was alweer etenstijd en we hadden weer afgesproken bij de Gusto met wat mensen (uit eten is hier spotgoedkoop dus wat doe je dan heh?)Vrijdag 9 maart:
We waren uitgenodigd voor de Wakkasai After Party wat inhield dat we met alle mensen van de Wakkasai dansgroep gingen bowlen en dan vervolgens yakitori en dergelijke zouden gaan eten in een Japans restaurant. Het bowlen ging de eerste ronde bij mij
supergoed en ik had dus ook gewonnen(YES) en Andre die verbaasde een hoop Japanners door zo ontzettend hard te gooien met de zwaarste bal die eris (zn vingers waren te groot dus het was af en toe net handbal bij hem hehe)...vervolgens zijn we traditioneel Japans gaan eten in de buurt van Sumiyoshi waar Andre dus voor het eerst heeft kennisgemaakt met Nabe en dat soort dingen. Het viel me mee dat hij het toch wel goed te eten vond voor het grootste gedeelte want ik weet wel dat ik er toch nog wel moeite mee had in het begin. Het was erg gezellig en omdat Andre en ik een stelletje zijn moest daar ook nog wel behoorlijk over gegrapt en gepraat worden maargoed dat vind ik niet erg natuurlijk. We hebben toen ook nog gepurikuraad en vervolgens naar huis want het was al vrij laat.Zaterdag 10 maart:
Omdat we de volgende dag zouden vertrekken richting Tokyo hebben we deze dag voornamlijk huishoudelijk klusjes enzo verricht want Andre zou ook niet meer terugkomen in Nagasaki. ’S Avonds was er een Latinparty en omdat ik daar nogal vaak heenga was Andre nieuwsgierig geworden en wilde hij ook wel eens zien wat zo’n feestje inhoud. Dus zijn we daar heengegaan samen met Mehmet, Ruben, Onno, Noryo, Joseph, Ellary en heb ik hem daar voorgesteld aan een aantal van mijn Latin-vrienden. Allemaal waren ze heel erg verrast dat ik Andre had meegenomen want tenslotte was het oorspronkelijk plan dat we zouden gaan reizen door Japan. De avond was een beetje een tegenvaller wat aantal mensen betrefd want blijkbaar had iedereen het druk en was de sfeer daarom ook een beetje jammer. Gelukkig heb ik wel weer voor het eerst sinds lange tijd met Andre wat Samba en dergelijke kunnen dansen dus dat maakte voor mij de avond weer goed. Daarna zijn we richting Shianbashi gegaan waar ik hem nog het een en ander heb verteld over Russische dames die hier de boel entertainen tegen geld (hoereren maar dan op zn Japans ofzo?) Shianbashi is een beetje het red-light-district van Nagasaki (je ziet geen blote dames maar je hebt wel van die Hostess-barren “Snack” genaamd). We lagen uiteindelijk best wel laat op bed maar gelukkig hadden we de trein ‘smiddags de volgende dag pas dus dat viel allemaal weer reuze mee!
Tokyo:
Zondag 11 maart + Maandag 12 maart:
Nadat we alles hadden ingepakt aan koffers enzo was het tijd om naar het station te gaan. Daar hebben we nog wat boodschapjes gedaan zodat we tijdens de treinreis wat eten en drinken zouden hebben. Ik was alleen een beetje slordig geweest door de tas
met boodschappen te laten staan in AMUplaza dus zaten we in de trein en hadden we niks en we zouden binnen 10 minuten vertrekken. Dus ik Onno gebeld, hij was ook in AMU, en hem gesmeekt of ie onze tas zou kunnen halen (ik wist nog waar die stond). Na zijn ren-partij en mijn ren-partij heb ik de tas in ontvangst kunnen nemen na Onno heel hartelijk bedankt te hebben en ben ik de trein in gerend want de deuren zouden al bijna dichtgaan! We zouden over moeten stappen in Tosu op de slaaptrein naar Tokyo. Nou was ik nog nooit op Tosu geweest en ik maakte me al een beetje zorgen of we onze overstap 
wel zouden halen, want zo niet dan hadden we ECHT een probleem, gelukkig bleek de trein op hetzelfde perron aan te komen dus konden we 10 minuutjes later de slaaptrein instappen. Nou is die slaaptrein blijkbaar een bijzonder fenomeen in Japan (het is namelijk echt zo’n oude tweede wereldoorlog trein met 10 lange wagons met een slaapgedeelte en een zitgedeelte) Wij hadden uiteraard het slaapgedeelte want we zouden 16 uur erover doen om naar Tokyo te gaan. Buiten stonden er allemaal mensen te kijken en foto’s te maken van die trein....beetje vreemd maar wel grappig hehe. Ik vond het erg leuk want je krijgt dus een eigen bed met gordijnen die helemaal rondom dichtkunnen...Japanse piyama en sloffen plus beddengoed. ’S Avonds dan gingen ook de lichtjes uit en dan werd er af en toe een slaapmelodietjes afgespeeld en werd het volgende station aangekondigd. We hebben de eerste paar uur heel veel van Japan kunnen zien omdat we ook langs alle grote steden kwamen enzo. ’S Nachts ben ik gaan slapen want ik was toch wel moe maar Andre die heeft nog een tijdje om zich heen gekeken want Japan bij nacht is toch ook wel heel interessant. ’S Morgens heb ik voornamelijk heel veel geslapen want ik was misselijk geworden van de trein (ja je ligt tenslotte niet stil heh) maar we hebben wel de berg Fuji heel groot op de foto kunnen zetten (werd ook helemaal speciaal omgeroepen dat we er langs zouden komen). Uiteindelijk waren we om 10 uur gearriveerd op Tokyo Centraal maar toen moesten we nog naar ons hotel toe...en 
laat ik dit zeggen...Tokyo is GROOOOOT. Dus wij moesten nog met de metro en de trein naar onze bestemming (15 minuten)...uiteindelijk kwamen we dan in Asakusa aan (ons hotel lag in dit gedeelte van Tokyo) waar we de eerste dag voornamelijk hebben rondgelopen want daar had je ook tempels en toeristische winkeltjes enzo...het STIERF er overigens van de buitenlanders zeg! Er liepen ook van die Japanners met Riksha’s rond waar je dan in kon gaan zitten tegen betaling en dan zou hij je door de stad heen rennen....hebben we niet gedaan maar het leek me wel heeel interessant. ’S Avonds waren we zo moe dat we gegeten hebben in het restaurant van ons hotel en vervolgens maar naar de hotelkamer zijn gegaan en zijn gaan slapen. Overigens heeft Andre nog een heel mooi horloge op de kop kunnen tikken voor heel weinig geld dus dat was ook weer een meevaller :)Dinsdag 13 maart:
We zijn eerst ’s morgens naar Akihabara gegaan om daar rond te gaan dwalen in een groot electronicagebied (waar Akihabara bekent om staat). We zijn warenhuizen
ingegaan van 9 verdiepingen waar ze vanalles verkochten...je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het wel. We zijn zelfs nog in een hele rare winkel beland waar ze rare outfits verkochten en als je dan zo’n ding aantrok en je werd op de foto gezet dan kreeg je 30% korting...nou mij niet gezien! Hahaha. We waren ook nog in een zaak geweest waar ze luchtdrukwapens verkochten...en serieus er zaten hele zieke dingen bij. Nadat we een beetje uitgekeken waren op al die electronica zijn we met de metro richting Ueno gegaan. Daar ligt een heel groot park met een dierentuin erin. We zijn de dierentuin 
niet ingegaan maar hebben een beetje rongelopen langs een hele grote vijver waar je ook op kont gaan varen. We zijn vervolgens nog een groot warenhuis ingegaan van 9 verdiepingen waar je van het ene gebouw naar het andere gebouw kunt lopen over een soort loopbrug die de boel verbindt. Dat was wel leuk maar goed voor de rest hadden we niet echt iets wat we wilden kopen dus zijn we vervolgens met de metro richting Sibuya gegaan. Nou als er een ding is wat een kenmerk van Tokyo is dan is dat het grote kruispunt voor het station. Hier heb je gekruiste en normale zebrapaden en elke minuut wanneer het stoplicht op groen gaat voor de voetgangers dan is het kruispunt niet meer zichtbaar 
door de hoeveelheid mensen (heb er ook een filmpje van gemaakt hehe). Dus wij zijn eerst wat gaan drinken bij de starbucks, die bij dat grote kruispunt zat vanwaar we een perfect zicht hadden op dit fenomeen. We waren overigens die dag nog op zoek naar Mario-ballen. Dat zijn een soort supriseballen waar een sleutelhanger in zit die mariogeluidjes maakt. We 
konden ze in Akihabara niet meer vinden want die dingen zijn blijkbaar heeel erg populair en toevallig konden we ze in Shibuya wel vinden maar het was wel vechten hoor :P Dus op die manier hebben we Ruben blij gemaakt want die had erom gevraagd hehe.’S Avonds zijn we weer terug gegaan naar Asakusa waar we nog een beetje rondgestruind hebben en vervolgens teruggegaan zijn naar het hotel want we waren bekaf van het vele lopen.
Woensdag 14 maart:
Omdat Andre en ik heel graag Tokyo dome wilden zien zijn we ’s morgens vroeg richting Suidobashi vertrokken. Eenmaal daar aangekomen was het niet moeilijk om Tokyo dome te
vinden. Je kon m heel goed zien van een afstand en het hotel wat ernaast ligt is nog 2x zo groot dus 
we waren al snel gearriveerd. Helaas kun je 9 van de 10x Tokyo Dome niet in omdat er altijd wel wat aan de hand is dus ook deze keer konden wij er niet in en hebben we de Dome van de buitenkant kunnen aanschouwen. Gelukkig is dit niet het enige wat je bij de Dome kunt doen want ze hebben er een amusementspark(je) naastgebouwd. Dus gewoon middenin de stad staat een achtbaan, een reuzenrad, een wildwaterbaan etc etc. Dus ja, Andre en 
ik als echte achtbaanliefhebbers zijn eerst richting het reuzenrad gegaan om ons mentaal voor te bereiden op een achtbaan die 1: heeeel hoog is, 2: op een gebouw rust en er ook overheen en doorheen gaat alsmede door het reuzenrad!, 3: een val van 90graden naar 
beneden heeft 4: hoger en sneller is dan de Goliath in Six-Flags.Natuurlijk konden we door middel van het reuzenrad ook heel goed de stad met haar Skyline wolkenkrabbers zien en dat was best wel indrukwekkend. Ik had het nog een beetje benauwd vanwege de hoogte van het reuzenrad maar dat was gelukkig snel over. Nadat we het reuzenrad hadden gehad was het tijd voor de achtbaan. Goed, de naam van de achtbaan is de Thunder Dolphin en hij doet zn naam terecht eer aan! Hij maakt namelijk een donderend geluid als ie langs komt razen (best wel gaaf hehe)...het was die dag niet druk dus we waren redelijk snel aan de beurt. We waren ook de enige buitenlanders in de rij dus hadden ook wel een beetje bekijks (daar wen je vanzelf aan haha). Het leuke aan een achtbaan in Japan doen is dat ze voor je klappen zodra je omhoog getakeld wordt en voor je klappen als je terugkomt. De achtbaan rit zelf was snel voorbij maar ik kan je 1 ding vertellen, hij was VET (ondanks dat ie geen loopings had was ie in 1 woord geweldig). Na deze ervaring zijn we nog een beetje rond gaan struinen richting de andere attracties maar geen was dusdanig leuk dat we nog wat geprobeerd hebben. We zijn vervolgens met de metro richting Roppongi gegaan.
Hier staat Tokyo Tower (die we wilden zien) en heb je de Roppongi Hills met een heel groot museum erbij vanuit waar je de Tokyo Tower heel goed zien want dit museum is hoger!! Welgeteld 53 verdiepingen telt het gebouw en je bent in 45seconden met de lift van de 1e verdieping naar de 53e...kortom mijn oren konden de druk niet helemaal verwerken. We zijn eerst naar het museum gegaan waar we wat oude artifacten van Japan konden beschouwen maar het ook een museum voor moderne kunst en dadaisme is. Dat was best leuk want er zaten hele grappige en rare dingen bij. Toen we het hele museum hadden 
gehad en het al tegen 5en liep zijn we naar het Tokyo View gedeelte gegaan van het museum. En het uitzicht was geweldig (helaas voor ons was een gedeelte van de View dicht vanwege een expositie) maar we konden wel Tokyo Tower en Haneda Airport zien. Dat was best wel gaaf...ook het uitzicht op Tokyo Bay interesseerde ons dat we hadden besloten om daar ook nog langs te gaan. Nadat we alles hadden gezien zijn we het museum gebouw zelf ook nog in geweest op de 2e-4e verdieping waar je allerlei restaurants en winkels hebt zitten. Daar hebben we Indiaas gegeten maar het viel een beetje tegen en zijn we vervolgens weer richting Asakusa gegaan om nog film te kijken op de hotelkamer.Donderdag 15 maart:
We zijn naar Shibuya gegaan om nog even te kijken naar het uitgaansgebied en hebben een Izakaya (bar) gevonden waar je in een ziekenhuis-setting zit en een zuster je komt “verplegen”...best wel weird. Vervolgens zijn we met de metro richting Harajuku
gegaan. Harajuku staat bekend om haar kleding. Namelijk de Gothic/Lolita scene is heel erg populair in dit gedeelte en je hebt dan ook allerlei winkels met rare en aparte kleding die ook daadwerkelijk gewoon in het openbaar wordt gedragen door jeugd. Op een zondag kun je 
ze zien rond paraderen in een bepaald gedeelte van dit gebied maar omdat het donderdag was, hebben we ze eigenlijk niet echt gezien. We zijn op den duur nog beland in een klein tempelgebied waar een vijver lag met hele grote koi karpers en hebben we heel even staan praten met een priester en 2 oudere mensen. Vervolgens weer terug richting het 
station en hebben we een soort pannenkoek gegeten waar allerlei vruchten en ijs wordt in gestopt en dan in de vorm van een puntzak wordt geserveerd. (echt heeeel lekker!) Ik heb nog een pruik in een pruikenwinkel op mn hoofd gezet en de opmerking gekregen dat ik op Ushi en van Dijk leek. Goed dan...nog een man op de foto gezet die niets vermoedend in zn onderbroek een workout aan het doen was voor het raam op de 3e verdieping van een huis en gewoon volledig zichtbaar was...:SWe zijn vervolgens met de trein naar Shinjuku gegaan waar je dus de grootste en hoogste gebouwen van heel Japan hebt staan. Het station is echt inmens groot dus het was een beetje afwachten of we de goede kant op zouden lopen. Gelukkig zijn we in een
keer goed gegaan en stonden we 15 minuten later de wolkenkrabbers te aanschouwen...en ja dat is best hoog! We hadden een beetje honger gekregen en zijn richting Ikebukurou vertrokken waar ik een hele grote boekwinkel (van 6 verdiepingen!) ben ingedoken op zoek naar Fantasyboeken...en die heb ik gevonden. Het waren er zoveel dat ik een uur heb staan kniezen wat ik wilde maar uiteindelijk met lege handen naar huis ben gegaan. De 
terugweg naar het station waren we nog verdwaald maar gelukkig zaten we wel in de buurt en werden we op weg geholpen door een vriendelijk Japanner die ons zag knoeien. Uiteindelijk hebben we ’s avonds in het hotel lekker gegeten en vervolgens een andere film gekeken. Ik had mn laptop meegenomen en we hadden gewoon internet op de hotelkamer dus ik kon heel makkelijk films downloaden en kijken :)Vrijdag 16 maart:
Zoals ik al eerder had vermeld wilden we nog naar Tokyo Bay gaan en omdat dit alweer de laatste dag in Tokyo zou zijn voor ons en Andre dan weer naar huis zou gaan *snik* besloten we dat het dus vandaag moest. Om bij Tokyobay te komen moet je met de metro
richting de Bay gaan en dan vervolgens in Hinode een kaartje kopen van 800yen zodat je met 2 treinen en een boot kan rondreizen over het eiland. Dat hebben wij dus ook gedaan. We zijn eerst met de monorail/trein zonder bestuurder gegaan en zijn halverwege uitgestapt om het laatste stuk met de boot te doen zodat we onder de Rainbow Bridge door zouden gaan en 
op de terugweg eroverheen. De boottrip was erg ontspannen en we kregen zo een indruk van de baai. We zijn eruit gegaan bij het museum of Maritime Science dat overigens vanaf het water net een boot leek (het had alles behalve het water onder de boot). We zijn toen we dat allemaal gezien hadden richting het reuzenrad gelopen. Dit reuzenrad is het hoogste reuzenrad van de wereld met haar 115meter hoogte. En dit keer hadden we een GLAZEN hokje waar we in stonden dus ook de bodem was van glas want dat vond Andre leuk (ik vond het niet zo geweldig maar het uitzicht maakte een hoop goed!)..we hebben een fotootje laten maken en zijn vervolgens nog wat gaan purikura-en en toen gelopen richting het monorail station voor de terugweg naar Hinode. We wilden nog kadootjes gaan shoppen en zijn naar Ginza gegaan omdat je daar een heel groot 
speelgoedpark heb waar je vanalles kunt kopen. Hier wat kadootjes geshopt en toen vervolgens rond gaan struinen door de winkelstraten. Op een gegeven moment kwamen we bij een juwelierszaak waar we wat stonden te kletsen over een mooie edelsteen. Waarop een Japanse mevrouw naar buiten kwam lopen en ons aan stond te kijken en vervolgens vraagt, in het Nederlands: “Zijn jullie Nederlands?”...Goed daarop reageerde wij natuurlijk met ongeloof want ja, het was een Japanse mevrouw die NEDERLANDS praatte. Wat bleek, zij was Vlaamse en werkte sinds een half jaar in Japan en haar ouders zijn Japans dus vandaar het Japanse uiterlijk :) We zijn binnen gaan kletsen over de opleiding Japans van Leiden en Leuven want zij had Japans gestudeerd aan de universiteit van Leuven. Ik heb nog een berg tips gehad en uitleg over edelstenen waarna we nog een foto gemaakt hebben en ik haar visitekaartje had ontvangen. Vervolgens zijn we teruggegaan richting Asakusa want we waren allebei toch wel moe van het vele lopen en zouden nog koffers moeten pakken voor de terugreis de volgende dag. We hebben nog wat gegeten in een goed Indiaas restaurant in Asakusa waarna we naar het hotel zijn gegaan en vervolgens zijn gaan pakken. En toen was onze Tokyo reis alweer voorbij :( De terugreis is verder goed gegaan zoals ik al zei. Deze week heb ik overigens nog ge-karaoked met Sayuri, Richard, Ruben en Shira en ben ik samen met Ruben op de radio geweest om te praten over onszelf en Nederland, in het Japans! Dat was best wel spannend en eng tegelijk maar gelukkig is het helemaal goed gegaan. Ik heb nog een Latinparty en een ander feestje gehad(ze vielen tegelijk dus ik ben eerst naar de ene toe gegaan en toen naar de andere) en verder eigenlijk niks. De universiteit begint als het goed is ergens de 1e week van April dus tot die tijd een beetje rustig aan doen zodat ik weer fris het 2e semester kan beginnen!
Dit was m weer voor nu.....sorry voor het lange verhaal maargoed het zijn ook wel 3 weken aan alleen maar dingen doen/bekijken elke dag!
Byebyee,
Claudia
PS: de foto’s zal ik asap uploaden...het zijn er maar 1034 :S dus ik ben nog wel even zoet! Please bear with me.....
