Zo, vandaag zijn we met zijn allen de stad in geweest naar Fukuoka centrum…
Na wat voor mij een hopeloze nacht was hebben Jennifer, ik en Richard ’s morgens eerst eens een lekker ontbijtje van het hotel gegeten. Ze hadden zowaar BROOD! Dus na een slaatje, geroosterd! brood en Orange Juice zijn we Gerrie en Ruben op gaan zoeken…die bleken dus al vanaf 6 uur ’s morgens in en rond het hotel rond te lopen.
Na de metro te hebben gepakt richting Tenjin zijn we de grote stad in gelopen op zoek naar een paar leuke winkels en de Starbucks koffiezaak. We kwamen terecht in een heel groot warenhuis met allerlei dure winkels maar ook met een aantal zeer scherp geprijsde schoenenwinkels. Vervolgens zijn we wat gaan eten met zijn allen in een klein restaurantje genaamd
“Pronto” waar ik even tot rust kon komen van alle reclameborden met voor mij nog veelal onbekende Japanse tekens die je letterlijk toeschreeuwen. Heb een lekker croissantje genuttigd, sinaasappelsap (ja moet toch mijn vitamientjes bijhouden) en een soort notenbroodje. Vervolgens zijn we rond gaan lopen op zoek naar andere warenhuizen (waarvan er overigens veel te veel zijn)…naar “Tower records” geweest….een grote muziek/dvd/cd zaak van wel 3 verdiepingen! Niks gekocht overigens…
Vervolgens zijn we naar de Starbucks gegaan waar we wat koffie hebben genuttigd en daarna eenmaal buiten gekomen de eerste Japanse vogelpies over ons heen hebben gekregen (Jennifer en ik). De meid van de Starbucks was zo vriendelijk ons de weg te wijzen naar het dichtstbijzijnde amusementscentrum waar we Purikura (kleine fotootjes uit een apparaat die je zelf kunt bewerken) en vervolgens wilde gaan Karaoke-en maar dat hebben we uiteindelijk ietwat later in een ander Karaoke centrum gedaan. Na het zingen zijn we weer teruggegaan naar de metro om weer richting ons hotel te gaan. Op het station van de metro hebben we nog even snel gevraagd hoe we vanuit Fukuoka naar Nagasaki kunnen gaan. En vervolgens zijn we nadat we weer bij het hotel waren, op aanwijzingen van een van de medewerkers naar een soort noodle winkeltje geweest. Deze Ramen-shop, want zo heet dat was overigens goed te doen en het eten stond binnen 3 minuten voor je neus…heel fijn! Daarna zijn we teruggegaan naar het hotel waar ik nog geprobeerd heb om te internetten via het hotel. Na een uur was ik eindelijk klaar met alleen mail checken en blog updaten…en dat zijn handelingen die normaal maar een paar minuten kosten (rot laptop van het hotel!) Dat was eindelijk gelukt en na wat verfrissend contact met het thuisfront ben ik een uur later dan gepland naar mijn hotelkamer gelopen.
Eenmaal boven trof ik de gasten aan op mijn kamer die druk aan het overleggen waren of ze naar een of andere bar gingen om nog een gezellige avond te hebben. Ik en Jennifer besloten nog een poging te wagen om onze weblogs in ieder geval in het klad te schrijven en op te slaan op de laptops. Ik had de avond ervoor om 12 uur ‘s nachts nog geprobeerd om illegaal een internetverbinding te hacken en dat was niet gelukt maar na het vandaag nog een keer te proberen is het me gelukt om heel even voor 15 minuten internet te hebben…NET genoeg om mijn eigen blog te updaten. Helaas toen Jennifer het probeerde, nadat we even van laptops hadden gewisseld omdat haar eigen laptop het netwerk niet vond, bleek het min of meer vergane glorie….MAAR niet getreurd door een briljante ingeving van mezelf lukte het me uiteindelijk toch om een vaste verbinding te leggen, lang genoeg om Jennifer ook haar dingen te laten doen en hadden we dus vrij internet JOEPIE!
Morgen gaan we met zijn allen naar Nagasaki…naar ons hostel en dan moeten we maar weer zien wat de dag brengt. Ik zal opnieuw proberen om een internetverbinding te vinden daar…mwuhahahahaahaha (evil laugh + moment of joy) en een digitale camera op de kop te tikken. Ondertussen zal ik maar eens een foto-account aanmaken want de 1e foto’s van de reis en dergelijke heb ik op mijn laptop staan klaar om gedeeld te worden!
In ieder geval, ik hoop snel weer wat te kunnen posten en anders zullen jullie geduld moeten hebben!
Liefs
Claudia
woensdag, september 27, 2006
Veilig aangekomen in hotel in Fukuoka!
Maak je borst maar nat want hier komt mijn eerste verslag vanuit Japan, en het is een lang verhaal!
He he, na 24 uur reizen ben ik eindelijk op de plaats van bestemming gekomen! Tis op dit moment 12 uur ’s nachts maar mijn ritme is dusdanig verstoord door een enorm jetlag dat ik ff wat te doen moest hebben. Ik zit op dit moment dus in mijn hotelkamer in Fukuoka...en omdat het internet dat wordt aangeboden door dit hotel nogal waardeloos is ben ik genoodzaakt om alles eerst maar in het klad op te slaan in de hoop dat ik het zo snel mogelijk op mijn weblog kan zetten.
Maargoed, de reis was LANG! Uiteindelijk heb ik ongeveer 10,5 uur in een volgepropte Boeing van KLM gezeten waar 90% Japanner was. En ik zat helemaal achterin...het koudste gedeelte van het vliegtuig...de allerlaatste stoel in het hoekje! Nou was die kou in eerste instantie niet zo erg maar omdat we over Rusland vlogen en het buiten ongeveer -50 graden was werd ik op een gegeven moment ook aardig bevroren want de kou kwam gewoon door de ruiten heen (die overigens ook helemaal bevroren waren). En het was ook nog eens zo dat de groep waarmee ik vloog, verdeeld over het vliegtuig zat...we konden niet bij elkaar omdat het vliegtuig was overgeboekt en anders een van ons niet mee kon...dus uiteindelijk kom het niet anders. De vlucht zelf verliep heel soepel..tegenwoordig hebben ze aan boord een heel mediacentrum waar je van alles kunt luisteren en zien. Je kunt zelfs emailen en bellen (tegen betaling helaas). Ik heb 2 films gekeken daar...scary movie 4 en mission impossible 3..ik heb wat spelletjes gespeeld zoals Pong en Shanghai...mijn buurvrouw geirriteerd omdat ik alsmaar in en uit mn stoel wilde omdat lang stilzitten niet mijn ding is enzovoort. Het KLM voedsel was ook heeeel goed te eten...speciale aangepaste maaltijden voor Japanners, dat wel (iets met paling en rijst enzo). Maargoed, uiteindelijk zijn we veilig op Osaka Kansai airport geland en wel iets vroeger dan gepland...vanuit daar moest je met een monorail naar de bagagebanden en douane worden vervoerd en na een snelle check konden we doorlopen om onze trein te boeken naar Fukuoka.
De complete treinreis vanaf Kansai airport naar Fukuoka kostte ongeveer 16.000 yen p.p.(+/- 100 euro). We hadden geen vertragingen, al waren we zelf af en toe wel heeeel laat met instappen...die Japanse conducteurs helemaal op ons wachten enzo hahaha...t zijn echt hele beleefde mensen. De hele treinreis heeft ongeveer 4,5 uur geduurd, waarbij we het grootste gedeelte met de shinkansen (bullet train) hebben afgelegd. Deze Nozomi SuperExpress doet ongeveer 2,5 uur over 700 kilometer (Osaka naar Fukuoka)...dus dat is behoorlijk snel (ongeveer 320kmpu).
Ik was heel erg moe omdat ik in het vliegtuig nauwelijks heb kunnen slapen dus af en toe viel ik in slaap in de trein, maar ik heb al met al toch heel veel van de omgeving gezien. De omgeving is echt heel mooi, maar toch vind ik dat ze eens wat aan die electriciteitspalen moeten doen want daar zijn er echt gewoon veeeeels te veel van...t verziekt het straatbeeld nogal mja das mijn mening. Eenmaal op Fukuoka/Hakata aangekomen zijn we naar de metro gegaan en na wat ruzie te hebben gehad met zo’n controlehekje konden we eindelijk onze weg vervolgen...de metro kostte ongeveer 250 yen (+/- 1,70 euro) en na 5 minuten waren we dan eindelijk op vaste grond in Fukuoka...na wat gezoek en de hulp van een vriendelijke Japanner kwamen we brak, smerig en hevig vermoeid en hongerig aan bij ons hotel.
Het was ondertussen al half 4 ’s middags en dat terwijl we om 9 uur ’s morgens waren geland! Na ons opgefrist te hebben en het hotel alvast te hebben betaald heb ik nog even geinternet via een gare laptop die absoluut uit het jaar nul komt. Ik heb gebeld naar Andre en naar mijn ouders alleen waren mn ouders er niet dus dat was wel jammer, maar ik vond het heeel fijn om Andre weer te horen J...ik heb wel een smsje gestuurd naar een aantal mensen want gelukkig lukte dat nog wel via de pc. Vervolgens zijn Jennifer, Ruben en ik de stad ingegaan om eens te kijken naar alle leuke eettentjes en winkels. Gerrie en Richard waren we kwijt maar die hadden we ook niet veel later gevonden. We besloten om met zn allen uit eten te gaan naar een restaurantje...ik was alleen zo moe dat ik nauwelijks mijn ogen open kon houden (ja ik was tenslotte al bijna 48 uur wakker) en omdat ik niet zoveel gegeten had en nog een beetje gestressd was van de hele reis was ik ook niet zo lekker dus ik heb uiteindelijk bijna geen hap door mn keel gekregen...maar wat er wel inging was wel heel lekker. Ik vond het wel heel lief dat ik niet hoefde te betalen voor het eten omdat ik niet lekker was...uiteindelijk hebben Ruben, Jennifer, Gerrie en Richard de kosten onderling verdeeld...dus dat moet ik nog ff een keer goedmaken, beloofd! Na het eten nog even naar de 24uurs winkel gegaan waar we water en wat broodjes hadden gekocht en vervolgens zijn Jennifer en ik richting hotel teruggelopen en zijn de gasten nog naar een bar gegaan. (Overigens, er staat op bijna elke hoek van de straat een blikjes/vreetautomaat waar je voor 120yen voedsel uit kan trekken! En het is wennen dat het verkeer tegenovergestelde richting rijdt) Ik wilde me nog douchen maar zelfs dat ging niet meer omdat ik gewoon bijna dronken van de slaap was. Verder weet ik niks meer omdat ik in dromeland heb gelegen en helaas dus net wakker schiet omdat mijn maag de boel niet binnen kan houden (stomme jetlag!)
Jya nee!
Claudia
He he, na 24 uur reizen ben ik eindelijk op de plaats van bestemming gekomen! Tis op dit moment 12 uur ’s nachts maar mijn ritme is dusdanig verstoord door een enorm jetlag dat ik ff wat te doen moest hebben. Ik zit op dit moment dus in mijn hotelkamer in Fukuoka...en omdat het internet dat wordt aangeboden door dit hotel nogal waardeloos is ben ik genoodzaakt om alles eerst maar in het klad op te slaan in de hoop dat ik het zo snel mogelijk op mijn weblog kan zetten.
Maargoed, de reis was LANG! Uiteindelijk heb ik ongeveer 10,5 uur in een volgepropte Boeing van KLM gezeten waar 90% Japanner was. En ik zat helemaal achterin...het koudste gedeelte van het vliegtuig...de allerlaatste stoel in het hoekje! Nou was die kou in eerste instantie niet zo erg maar omdat we over Rusland vlogen en het buiten ongeveer -50 graden was werd ik op een gegeven moment ook aardig bevroren want de kou kwam gewoon door de ruiten heen (die overigens ook helemaal bevroren waren). En het was ook nog eens zo dat de groep waarmee ik vloog, verdeeld over het vliegtuig zat...we konden niet bij elkaar omdat het vliegtuig was overgeboekt en anders een van ons niet mee kon...dus uiteindelijk kom het niet anders. De vlucht zelf verliep heel soepel..tegenwoordig hebben ze aan boord een heel mediacentrum waar je van alles kunt luisteren en zien. Je kunt zelfs emailen en bellen (tegen betaling helaas). Ik heb 2 films gekeken daar...scary movie 4 en mission impossible 3..ik heb wat spelletjes gespeeld zoals Pong en Shanghai...mijn buurvrouw geirriteerd omdat ik alsmaar in en uit mn stoel wilde omdat lang stilzitten niet mijn ding is enzovoort. Het KLM voedsel was ook heeeel goed te eten...speciale aangepaste maaltijden voor Japanners, dat wel (iets met paling en rijst enzo). Maargoed, uiteindelijk zijn we veilig op Osaka Kansai airport geland en wel iets vroeger dan gepland...vanuit daar moest je met een monorail naar de bagagebanden en douane worden vervoerd en na een snelle check konden we doorlopen om onze trein te boeken naar Fukuoka.
De complete treinreis vanaf Kansai airport naar Fukuoka kostte ongeveer 16.000 yen p.p.(+/- 100 euro). We hadden geen vertragingen, al waren we zelf af en toe wel heeeel laat met instappen...die Japanse conducteurs helemaal op ons wachten enzo hahaha...t zijn echt hele beleefde mensen. De hele treinreis heeft ongeveer 4,5 uur geduurd, waarbij we het grootste gedeelte met de shinkansen (bullet train) hebben afgelegd. Deze Nozomi SuperExpress doet ongeveer 2,5 uur over 700 kilometer (Osaka naar Fukuoka)...dus dat is behoorlijk snel (ongeveer 320kmpu).
Ik was heel erg moe omdat ik in het vliegtuig nauwelijks heb kunnen slapen dus af en toe viel ik in slaap in de trein, maar ik heb al met al toch heel veel van de omgeving gezien. De omgeving is echt heel mooi, maar toch vind ik dat ze eens wat aan die electriciteitspalen moeten doen want daar zijn er echt gewoon veeeeels te veel van...t verziekt het straatbeeld nogal mja das mijn mening. Eenmaal op Fukuoka/Hakata aangekomen zijn we naar de metro gegaan en na wat ruzie te hebben gehad met zo’n controlehekje konden we eindelijk onze weg vervolgen...de metro kostte ongeveer 250 yen (+/- 1,70 euro) en na 5 minuten waren we dan eindelijk op vaste grond in Fukuoka...na wat gezoek en de hulp van een vriendelijke Japanner kwamen we brak, smerig en hevig vermoeid en hongerig aan bij ons hotel.
Het was ondertussen al half 4 ’s middags en dat terwijl we om 9 uur ’s morgens waren geland! Na ons opgefrist te hebben en het hotel alvast te hebben betaald heb ik nog even geinternet via een gare laptop die absoluut uit het jaar nul komt. Ik heb gebeld naar Andre en naar mijn ouders alleen waren mn ouders er niet dus dat was wel jammer, maar ik vond het heeel fijn om Andre weer te horen J...ik heb wel een smsje gestuurd naar een aantal mensen want gelukkig lukte dat nog wel via de pc. Vervolgens zijn Jennifer, Ruben en ik de stad ingegaan om eens te kijken naar alle leuke eettentjes en winkels. Gerrie en Richard waren we kwijt maar die hadden we ook niet veel later gevonden. We besloten om met zn allen uit eten te gaan naar een restaurantje...ik was alleen zo moe dat ik nauwelijks mijn ogen open kon houden (ja ik was tenslotte al bijna 48 uur wakker) en omdat ik niet zoveel gegeten had en nog een beetje gestressd was van de hele reis was ik ook niet zo lekker dus ik heb uiteindelijk bijna geen hap door mn keel gekregen...maar wat er wel inging was wel heel lekker. Ik vond het wel heel lief dat ik niet hoefde te betalen voor het eten omdat ik niet lekker was...uiteindelijk hebben Ruben, Jennifer, Gerrie en Richard de kosten onderling verdeeld...dus dat moet ik nog ff een keer goedmaken, beloofd! Na het eten nog even naar de 24uurs winkel gegaan waar we water en wat broodjes hadden gekocht en vervolgens zijn Jennifer en ik richting hotel teruggelopen en zijn de gasten nog naar een bar gegaan. (Overigens, er staat op bijna elke hoek van de straat een blikjes/vreetautomaat waar je voor 120yen voedsel uit kan trekken! En het is wennen dat het verkeer tegenovergestelde richting rijdt) Ik wilde me nog douchen maar zelfs dat ging niet meer omdat ik gewoon bijna dronken van de slaap was. Verder weet ik niks meer omdat ik in dromeland heb gelegen en helaas dus net wakker schiet omdat mijn maag de boel niet binnen kan houden (stomme jetlag!)
Jya nee!
Claudia
maandag, september 18, 2006
"Nog 7 dagen te gaan..."
Ik zit hier een beetje stilletjes op mn kamer in mn ouderlijk huis en ben lichtelijk aan het flippen over het feit dat ik nog MAAR 7 dagen heb te gaan en dan is het zover! Echt serieus de tijd vliegt gewoon...(soms is dat prettig...denkt aan werk, zucht). Ik probeer mijn dagen eigenlijk een beetje te vullen met dingen die nuttig zijn...denk aan: koffer pakken, geld regelen, feestjes aflopen van mensen die ook naar Japan gaan etc etc. Normaal is mijn leven een stuk minder interessant maar het lijkt wel of mijn omgeving ineens heeft besloten actief te worden met feestjes en leuke zaken waardoor ik zoveel belangrijke dingen in nog minder tijd kan doen! (lees: Ik heb alles op de lange-termijn geschoven en heb nu een probleem omdat ik dus teveel dingen op het laatste moment moet doen...zucht.)
Maar even over die feestjes, afgelopen vrijdag had ik dus zo'n feestje van 2 vrienden/medestudenten (Gerrie en Jennifer) die ook naar Nagasaki gaan...het feestje was echt ontzettend gezellig en ik moet zeggen dat ik me heb verbaasd over het feit dat er ZOVEEL mensen in die ruimte waren...sushi was overigens HEERLIJK (Jenn ik ben blij dat ik de kamer met jou en mariko deel hehe...) en ja de dampen van de Japanse sigaretten die naar vanille roken..ag het hoort erbij hahaha. Ik heb zelfs ook nog cadeautjes gekregen!...sommige mensen wisten dat ik ook wegging en gaven mij een aardigheidje (arigatou gozaimasu!)...o.a. een Japanse telefoonkaart..heel handig! Jammer dat ik de BOB was die avond dus ik kon niet meegenieten van de vele alcoholische dranken die werden aangeboden..zucht
Afgelopen zaterdag had ik een bedrijfsfeest van Koninklijke De Vries Scheepsbouw...dat is het bedrijf waar mn vriend werkt. Het werd gehouden in The Beach in Aalsmeer (groot evenementencentrum). Was echt een goed georganiseerd feest waar drank en voedsel in overvloed aanwezig was en nog GRATIS ook hehe...helaas wederom mocht ik niet drinken want ik was WEER de BOB *life sucks* maar ik moet zeggen dat ik me goed vermaakt heb ondanks het gebrek aan alcohol. Er waren een aantal surprise-acts, waaronder limbodansen onder het vuur door en een of andere afrikaanse band met van die surinaamse danseressen...als klapstuk mocht ik die avond luisteren naar Anita Meyer (heb ff opgezocht hoe je dat schrijft) ...was wel grappig. Er was ook Karaoke en een band die continu tussen de acts doorspeelde. De cocktails waren niet te zuipen *heb ik vernomen* maar het ijs was wel heel lekker! Ze hadden ook een of ander drankje dat leek op een rokende vulkaan...*stel je een glas voor half gevuld met soort drank dat stoomt en als je die stoom inademt je een lachstuip krijgt*..Maargoed om half 1 was dat feest afgelopen en zat ik in een bus volgeladen met dronken 40+ers...die zijn BEHOORLIJK vervelend. Overigens hadden mn vriend en ik, die nacht ook nog een slaper want die was zn trein "vergeten" en die kon dus onmogelijk naar huis en de taxi was een godvermogen dus heb ik als barmhartige samaritaan hem maar laten overnachten...
De zondag was gevuld met het luchten van het huis...de vloer dwijlen etc. want ja dat feest had zn vruchten nagelaten in de vorm van een penetrante drank-rook geur en voetstappen overal op het laminaat. Dus ja ag het houd je bezig zeg maar..vandaag moest ik weer vroeg op om te gaan werken want ik wil nog een extra zakcentje voor Japan en alle beetjes helpen zeg maar..dus dat doe ik nu de afgelopen 3 weken doordeweeks en tussendoor regel ik mijn zaken. Zelf heb ik nog 2 feesten aankomend weekend (die feesten zullen bestaan uit..feest nr. 1 = bowlen-eten...feest nr 2 = bowlen en eten...wat een afwisseling heh?) en dan is het aankomende maandag bye bye Nederland...Helloooo Japan! *overigens zal ik die dag alvast maar heel veel wcpapier meenemen want ik vermoed dat ik die vertrekhal niet ongeschonden verlaat zeg maar....zolang ze mij het vliegtuig niet in hoeven te sleuren gaat het nog goed.*
Ow ja ik moet nog ff KLM en de douane bellen want ik moet een ton aan medicijnen mee voor dat jaar...en straks denken ze dat ik smokkel ofzo en nee ik wil daar niet mn eigen apotheek beginnen!
Goed dan dat was m weer...beetje lang verhaal mja ag dan heb je wat te lezen...anders blijft mn blog zo kaal :)
doeiii
Claudia
Maar even over die feestjes, afgelopen vrijdag had ik dus zo'n feestje van 2 vrienden/medestudenten (Gerrie en Jennifer) die ook naar Nagasaki gaan...het feestje was echt ontzettend gezellig en ik moet zeggen dat ik me heb verbaasd over het feit dat er ZOVEEL mensen in die ruimte waren...sushi was overigens HEERLIJK (Jenn ik ben blij dat ik de kamer met jou en mariko deel hehe...) en ja de dampen van de Japanse sigaretten die naar vanille roken..ag het hoort erbij hahaha. Ik heb zelfs ook nog cadeautjes gekregen!...sommige mensen wisten dat ik ook wegging en gaven mij een aardigheidje (arigatou gozaimasu!)...o.a. een Japanse telefoonkaart..heel handig! Jammer dat ik de BOB was die avond dus ik kon niet meegenieten van de vele alcoholische dranken die werden aangeboden..zucht
Afgelopen zaterdag had ik een bedrijfsfeest van Koninklijke De Vries Scheepsbouw...dat is het bedrijf waar mn vriend werkt. Het werd gehouden in The Beach in Aalsmeer (groot evenementencentrum). Was echt een goed georganiseerd feest waar drank en voedsel in overvloed aanwezig was en nog GRATIS ook hehe...helaas wederom mocht ik niet drinken want ik was WEER de BOB *life sucks* maar ik moet zeggen dat ik me goed vermaakt heb ondanks het gebrek aan alcohol. Er waren een aantal surprise-acts, waaronder limbodansen onder het vuur door en een of andere afrikaanse band met van die surinaamse danseressen...als klapstuk mocht ik die avond luisteren naar Anita Meyer (heb ff opgezocht hoe je dat schrijft) ...was wel grappig. Er was ook Karaoke en een band die continu tussen de acts doorspeelde. De cocktails waren niet te zuipen *heb ik vernomen* maar het ijs was wel heel lekker! Ze hadden ook een of ander drankje dat leek op een rokende vulkaan...*stel je een glas voor half gevuld met soort drank dat stoomt en als je die stoom inademt je een lachstuip krijgt*..Maargoed om half 1 was dat feest afgelopen en zat ik in een bus volgeladen met dronken 40+ers...die zijn BEHOORLIJK vervelend. Overigens hadden mn vriend en ik, die nacht ook nog een slaper want die was zn trein "vergeten" en die kon dus onmogelijk naar huis en de taxi was een godvermogen dus heb ik als barmhartige samaritaan hem maar laten overnachten...
De zondag was gevuld met het luchten van het huis...de vloer dwijlen etc. want ja dat feest had zn vruchten nagelaten in de vorm van een penetrante drank-rook geur en voetstappen overal op het laminaat. Dus ja ag het houd je bezig zeg maar..vandaag moest ik weer vroeg op om te gaan werken want ik wil nog een extra zakcentje voor Japan en alle beetjes helpen zeg maar..dus dat doe ik nu de afgelopen 3 weken doordeweeks en tussendoor regel ik mijn zaken. Zelf heb ik nog 2 feesten aankomend weekend (die feesten zullen bestaan uit..feest nr. 1 = bowlen-eten...feest nr 2 = bowlen en eten...wat een afwisseling heh?) en dan is het aankomende maandag bye bye Nederland...Helloooo Japan! *overigens zal ik die dag alvast maar heel veel wcpapier meenemen want ik vermoed dat ik die vertrekhal niet ongeschonden verlaat zeg maar....zolang ze mij het vliegtuig niet in hoeven te sleuren gaat het nog goed.*
Ow ja ik moet nog ff KLM en de douane bellen want ik moet een ton aan medicijnen mee voor dat jaar...en straks denken ze dat ik smokkel ofzo en nee ik wil daar niet mn eigen apotheek beginnen!
Goed dan dat was m weer...beetje lang verhaal mja ag dan heb je wat te lezen...anders blijft mn blog zo kaal :)
doeiii
Claudia
Abonneren op:
Posts (Atom)
