maandag, december 25, 2006

"Sukiyaki, Kashima, Amerikanen, Kerst en Baard van 19-25 december...."

Allereerst, aan iedereen die ik dat nog niet gewenst heb!

PRETTIGE KERSTDAGEN EN EEN GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!!!

Maar nu weer terug naar het echte werk, tijd voor maar weer eens een kleine update van wat ik deze week allemaal heb uitgespookt!

Dinsdag 19 december:


Ik was door Tazou de tutor van Mariko uitgenodigd om samen met Mariko, Gerrie en Richard te gaan Sukiyaki-en bij Tazou thuis. We werden opgehaald met de auto en na 5 minuutjes rijden kwamen we aan bij zijn kleine appartementje. Er waren ook 2 meisjes aanwezig die al bezig waren met de voorbereidingen voor Sukiyaki. Dit is net als de Nabe waar ik eerder over gepraat heb, een pan met kokend water waar groenten en vlees in gaan alleen dit keer gaat er Sukiyaki-saus bij. De Japanners eten dit voornamelijk in combinatie met rauw ei erdoorheen. (Ja geloof het of niet maar hier bestaat salmonella niet)...nadat ik eerst zonder had geprobeerd heb ik er toch maar ei doorheen gegooid want ik vond het anders niet zo lekker. We keken ondertussen televisie en praten over veel dingen. Heb nog even de foto’s van Tazou bekeken en blijkbaar is er dus een strand bij Nagasaki op 20 minuten rijden. Dus uiteraard wil ik daar in juli wel een keertje heen! Na te zijn thuis gebracht kreeg ik nog een blikje met Ananas, het enige nadeel is dat ik nog steeds geen blikopener heb (kan ik niet vinden!) dus ja ag....

Woensdag 20 december:

Het was weer eens tijd om ons gezicht bij Baard te laten zien dus dat hebben we (de Nederlanders) dan ook gedaan. En ook Onno was er deze keer bij! Hij was nog nooit bij Baard geweest, en toch was Nonoka al gelijk overtuigd van Onno. Normaal is ze heel verlegen maar ze hing letterlijk om hem heen! (dat deed ze ook bij de anderen overigens, maar dat is normaal)...er waren ook 2 Amerikanen aanwezig...Shane en Kevin. Shane zou 2 dagen later terugkeren naar Amerika dus die was min of meer afscheid aan het nemen. Ik heb die avond nog gekletst met hem en kwam erachter dat hij dus in de aandelen zit samen met een zekere 33-jarige Engelse leraar die hier al 10 jaar in Nagasaki woont en de eerste buitenlander was die aan de O-kunchi festival mocht meedoen....Leuk detail maar ik dacht er verder niks aan te hebben. Ik ben overigens niet al te laat weggegaan die avond want het was tenslotte door de weeks...Shane had ons overigens nog uitgenodigd om de volgende avond te gaan bar-hoppen omdat hij dan met de andere Amerikanen afscheid zou gaan nemen. Dus ja dat was op zich wel een leuk vooruitzicht.

Donderdag 21 december:

Ik ben eerst naar de kapper geweest! Jaja het was de hoogste tijd want mijn haar was veel te lang. De kapper was net zo bang voor mij als ik voor hem maar ik moet zeggen dat het eindresultaat er best mag zijn! Met foto's en handen en voeten werk kom je een heeeeel eind (voor resultaat moet je de onderste foto van deze post maar bekijken hehe! Het Bar-hoppen zou om een uurtje of 9 beginnen in Jinya, de staan-bar, waar ik 1x eerder was geweest. Mariko en ik waren dus in de tram gestapt en waren netjes op tijd in de bar. Er was nog niemand toen wij aankwamen dus konden we rustig ff kletsen en wat drinken en eten. Even later kwam er een man binnen samen met 2 Japans-uitziende meisjes...niet boeiend dacht ik. Goed nadat de Amerikanen waren gearriveerd kon het feest beginnen. Ik had een vermoeden dat die man die eerder was binnen gekomen bij onze groep zou horen maar omdat ik m niet kende dacht ik van “laat maar”. Dus even later loopt Shane naar die man toe en begint vrolijk te babbelen en vervolgens wordt die Engelse man voorgesteld aan iedereen, was het Sebastian, de 33jarige engelsman die al 10 jaar in Nagasaki.........., dus goh nou heh wat een toeval. Na iets teveel gedronken te hebben besloot ik dat het om een uurtje of 2 wel tijd was om naar huis te gaan. De rest wilden nog doorgaan naar Pastime, een andere bar, dus ik moest even was mensen zien te fixen om een taxi mee te delen. Uiteindelijk kon ik er gelukkig 1 delen met die Sebastian die dus ook naar huis moest omdat hij moest les geven de volgende dag op Nagasaki Universiteit. Veel gekletst in de taxi-rit richting huis en uiteindelijk zou hij onze groep Nederlanders een keer meenemen naar wat leuke tenten waar je gewoonlijk niet zo snel komt, dus ik ben benieuwd!

Vrijdag 22 december:

Eigenlijk heb ik vrijdag niet zo heel veel gedaan, nadat college was afgelopen ben ik met Ruben gaan poolen in een gebouw bij uni in de buurt en hebben we nog een kijkje genomen bij het internetcafe op de bovenste verdieping (dat waren een hoop trappen!)...vervolgens zijn we wat gaan eten bij de Sunday Sun. Een heel lekker restaurant waar je allerlei soorten voedsel kan krijgen tegen een hele redelijke prijs! Na echt te lang in deze tent te hebben gezeten en gekletst zijn we teruggelopen naar de universiteit om nog even piano te spelen (ik voel het jullie denken...alweer!) en een nieuw stukje erbij geleerd. En vervolgens thuis wat achter het internet gezeten en toen vroeg naar bed want de volgende dag zouden Ruben, ik, Ken en Kentarou naar Kashima gaan rond een uurtje of 1.

Zaterdag 23 december en zondag 24 december:


Kashima here we come! Jaja we zouden dus naar Kashima gaan. Wat hoe wanneer en waar? Kashima is een plattelandsdorpje op 2 uur treinen vanaf Nagasaki. Ik zou daar dus met Ken en Kentarou en Ruben naartoe gaan, want Ken z’n ouders hebben daar een Banketbakkerij en daar zouden we dan 2 dagen rondhangen. Ik was gewaarschuwd door Ruben dat we ook zouden moeten gaan werken daar dus ik was mentaal voorbereid op het fysiek zware werk van een bakkerij. Na een lange treinreis van 2 uur kwamen we aan in de middle of nowhere. Eenmaal in de bakkerij waren er een hele hoop Japanse scholieren aanwezig die dus druk met taarten in de weer waren want de bakkerij van Ken zn ouders is dus blijkbaar een echte trekpleister voor taarten tijdens de kerstdagen! Echt auto’s bleven op en aan rijden en ze hadden zelfs iemand bij de parkeerplaats staan die de auto’s hielp met parkeren enzo. Dus ja na ons een beetje geintroduceerd te hebben en een Australisch meisje te hebben gesproken was het tijd om naar het woongedeelte van het bedrijf te gaan en daar de opa en oma van Ken te leren kennen. In Japan is het dus normaal dat hele families bij elkaar leven in 1 gebouw. En wat een gebouw dat het was! Echt het was net een doolhof met allemaal gangen en grote kamers met grote tv’s! Ik kreeg mn eigen slaapkamer en de jongens moesten er 1tje delen...en toen was het tijd voor werkkleding aan te trekken...Ik voelde me een beetje een piraat met dat hoofddoekje maarja het moest nou eenmaal. In de bakkerij was het dus heel druk maar ik geloof niet dat ze gerekend hadden dat we zouden gaan werken want we stonden meer in de weg dan dat we wat konden doen...uiteindelijk hebben we wat taarten mogen decoreren met kaarsjes en chocola en mochten we in de winkel “Irrashaimase”(welkom) roepen naar de klanten. Erg leuke ervaring want buitenlanders in Kashima zijn al net zo onwaarschijnlijk als de lotto winnen, maargoed het was wel leuk om de reacties te zien van de mensen.

Nadat we klaar waren met dit “werk” was het tijd om naar de woonkamer te gaan want de oma van Ken had een grote maaltijd klaar gemaakt en dat was speciaal voor ons. We zaten aan tafel met Sally (het 17jarige Australische meisje)..ik ben erachter gekomen dat hoewel Australie 40x groter is dan Nederland, maar 20 miljoen inwoners heeft (en NL 17 miljoen ofzo)...achterlijk weinig! De opa van Ken was ook nog veel aan het babbelen en vertelde dat hij nog nooit in Europa was geweest en dat soort dingen dus dat was erg leuk om hem erover te vertellen. Na het eten was het tijd om wat te gaan doen en ik opperde Karaoke natuurlijk...en jaa hoor GEEN probleem want ze hadden, naast een asociaal grote tv, een eigen karaoke systeem op de tv aangesloten! Goed tussendoor was het tijd voor zware gesprekken en tequila-shots (had ik nog nooit op dus dat was wel een leuke ervaring met zout, citroen en tequila)..Kentarou was na 1 klein glaasje al dronken dus die heeft de hele avond in de stoel gehangen/gelegen...en ik heb tot half 5 in de morgen ge-karaoked! Moet je voorstellen dat de bakkerij om 4 uur ’s morgens begint...de eerste mensen stonden al binnen te wachten om aan het werk te mogen dus ik zeg “goedemorgen” en zij zeiden op hun beurt “welterusten” tegen mij. Erg grappige situatie moet ik wel zeggen. Overigens was mijn vader ook jarig dus die heb ik natuurlijk even opgebeld om te feliciteren :D...de volgende morgen heb ik door het huis gedwaald om wat foto’s te nemen en piano gespeeld (ja ze hadden zelfs een piano!) en een heeeeeel lekkere maaltijd gegeten! zie foto!En toen snel gedag gezegd en richting station gelopen want de trein zou om 13.00 uur vertrekken. Eenmaal in Nagasaki teruggekomen heb ik met Ruben nog even wat gegeten bij de Skylark Gusto en wat electronica gekocht bij de Yamada-denki. Vervolgens thuis in slaap gevallen en om 21.00 uur richting Baard gegaan. Na hier met Sahim de hele avond te hebben gekletst en muziek te hebben geluisterd, taart te hebben gegeten en nog een kerststol en stew te hebben gegeten was het om 12 uur alweer tijd om naar huis te gaan. Maar voordat we gingen kregen we wel nog allemaal een kerstcadeautje awwww.

Maandag 25 december:

Woei 1e kerstdag! Ik moet wel zeggen dat deze dag er wel heel anders aan toe ging dan normaal gesproken...ten eerste heb ik heel veel huishoudelijke klusjes gedaan, kamer gedecoreerd enzovoorts en vervolgens ’s avonds met wat Japanners, Shira en Amerikanen naar een Izakaya bij Kanko-dori gegaan. Daar hebben we een Nomihodai gedaan (2 uur onbeperkt drinken) en vervolgens nog wat gegeten, helaas was het al snel weer tijd want ik wilde de laatste tram hebben en die gaat om 22.45 uur dus ja, heb wel met Lorna (een Amerikaanse) fijn gekletst over vanalles. De overige mensen zijn naar Cybac gegaan (een tent waar je voor 1500 yen(10 euro) 6 uur onbeperkt kan gamen, drinken, karaoken etc. Je kan er zelfs slapen en douchen!)...goed ik ben er nog niet geweest maar dat komt nog wel, voor nu had ik er gewoon ff geen zin dus ik ga wel een andere keer!

Morgen dan komt Marit naar Nagasaki toe (een medestudente van mij die nu in Oita/Beppu studeert op Kyuushu) en ik heb met haar afgesproken om 11 uur ‘smorgens op station dus ik moet wel even fris en fruitig zijn dan natuurlijk. Dus voor nu heb ik wel weer genoeg gepraat.

Aankomende evenementen zijn voor mij:
26 december: Marit die langskomt
31 december: Latinparty met countdown naar het nieuwe jaar
3 Januari: Japans nieuwjaar vieren met Suzuki (kimono) Sensei en mensen uit Kenia
7 januari: Competitie schieten in Nagasaki :D
8 januari: Seijin no Hi (20 jaar oud worden festival + kimono dragen)


Byebyeee,

Claudia

Ps: zie de nieuwe foto’s onder nieuwe link
Ps2: zie enkele nieuwe filmpjes onder link filmpjes gebeurtenissen Japan

maandag, december 18, 2006

"De week van piano spelen, yakiniku en latin-party 12 tot en met 17 december....."

Goed! Tijd voor weer eens een berichtje over wat heb ik allemaal gedaan de afgelopen week!

Dinsdag 12 december, woensdag 13 en donderdag 14 december:

Ik dacht na college, laat ik weer eens op de piano gaan jengelen want ja ik moet toch blijven oefenen! Ik was samen met Onno naar het ongaku-centrum gelopen waar je dus kunt oefenen. Eenmaal daar aangekomen dacht ik dat het wel leuk zou zijn om even te kijken of O-Hagi (das een poesje die lijkt op Fyenta, onze poes thuis) er was. En ja Bingo! Zij was er....en ow wat was ze lief! Helemaal op me schoot kruipen enzo dus ja dan kan ik niet meer weigeren....het was alleen nogal koud dus ik ben op den duur, zonder die poes, uiteraard weer naar binnen gegaan. Na mijn stukje te hebben geoefend en Onno te hebben geprobeerd het te leren was het tijd om naar huis te gaan. Overigens gingen woensdag en donderdag eigenlijk een beetje op dezelfde manier dus niet zo heel veel boeiends daarover, heb donderdag wel samen met Ruben nog even gewinkeld in Chitosepia. Daar heb ik een hele warme bruine fluffy Fleece-deken gekocht voor mn bed en nog wat kleine hebbedingetjes en een kadootje voor de Nomihodai van de volgende dag. En ’s avonds nog met Ruben gaan poolen in het mc.Donalds gebouw.

Vrijdag 15 december:

Overdag ben ik samen met Ruben, na college richting het muziek centrum gegaan want ik wilde wel weer wat nieuws erbij leren. Overigens hadden we de die dag in de Shokudou (de mess-hal) gegeten en tot onze grote verbazing zat er ineens een poes bij onze tafel. En als ik me niet vergis was dat o-hagi! Uiteraard moesten we daar nog foto’s van maken...tot misschien een beetje ongenoegen van de Japanners om ons heen, want er mogen geen katten binnen maargoed we zijn buitenlanders dus dat is niet erg hahaha. Ik heb die dag nog een berg kerstkaarten gekocht, die overigens best wel prijzig zijn...wat ik al niet over heb voor jullie :P Daarna heb ik een sprintje naar huis getrokken want ons speciale feestje met de ESS (Engels club) zou om 7 uur beginnen en we moesten om half 7 verzamelen voor de universiteit. Alle Nederlanders zouden hiernaartoe gaan...op Jennifer na want die zat toen al in de trein richting vliegveld om naar huis te gaan (byebyee Jenn tot over 3 weken!)..

Nadat we waren verzameld en we bij de plaats aankwamen waar we zouden gaan feesten bleek dat ook Pak (Koreaan er was) en ook Sahim (Marokkaan) was er. Eenmaal binnen moesten we een lootje trekken want dat zou je zitplaats zijn en ook je lootje voor het kadootje...(heel ingewikkeld systeem...ga ik niet uitleggen). Deze plaats waar we zouden gaan vieren was een Yakiniku (soort restaurant waar je kunt bbqen als het ware!)....ik kwam terecht bij Onno, Sahim en 2 Japanse meisjes (ben de namen alweer kwijt, lijkt teveel op elkaar)...heb me erg vermaakt met het lekkere vlees wat je zelf mocht barbequen zeg maar. En ik had Gerrie’s kadootje getrokken....een doos met koekjes (plaatje was Nijntje van Huis ten Bosch..een themapark met Europese gebouwen op Kyushuu)...mijn kadootje werd door Pak getrokken dus hij ook weer blij uiteraard! Een nomihodai houd in dat je voor een vast bedrag (in ons geval 3500 yen p.p. = 25 euro) onbeperkt mag eten en drinken. Dus daar werd uiteraard gebruik van gemaakt en die Japanners zijn me toch snel dronken...ook was het leuk dat steeds wanneer iemand een pul in 1x achterover wilde gooien er werd gezongen “Nonde nonde nonde nonde...etc” (betekend: “drink! Drink!”)...na nog wat gepraat te hebben over niks gingen we een verdieping omhoog in het gebouw en kwamen we op de karaoke verdieping uit.Bij de 3500 yen zat dus ook karaoke voor 3 uur inbegrepen...we kregen een grote kamer en daar moesten we met zn 15en in ofzo...uiteraard was het vechten om liedjes te kunnen zingen...en de Aziaten waren maar wat enthousiast als wij eindelijk eens een liedje mochten doen....(dat was sarcastisch bedoeld)..verder was het heel gezellig en ook deze karaoke was heel luxe in verhouding met tot wat ik gewend ben...groot beeldscherm en zelfs een meter die je valsheid kan meten enzo. Ik zou zeggen bekijk de foto’s en de filmpjes. Nadat dit was afgelopen zijn de Nederlanders en Sahim doorgelopen richting een Izakaya waar we nog hebben gebabbeld en wat hebben gegeten en toen met de taxi naar huis (we moesten een taxi vinden die 5 personen accepteerd) en na de 5e poging was dat gelukt!

Zaterdag 16 december:

Omdat ik pas laat thuis was, was ik dus ook laat opgestaan...na nog wat huiswerk te hebben bekeken. Besloot ik dat ik misschien maar beter mijn kerstkaarten kon gaan schrijven want die moesten vandaag de deur uit willen ze nog een beetje op tijd aankomen. Na een lamme hand te hebben gehad van het schrijven stapte ik op de fiets naar het 1e postkantoor. Dicht! WTF dus ik snel doorrijden naar een groter postkantoor bij Chitosepia...na met mijn tong op mn knieeen te zijn aangekomen bij dit postkantoor was ie ook dicht! Het mooie komt nog....er stond dat ie om 16.00 uur dicht zou gaan...het was 15.45 uur toen ik aankwam en hij was mooi dicht! Na wat gegrom van mijn kant was ik min of meer van plan om naar huis te gaan en het op te geven tot ik me ineens bedacht dat ik misschien wel naar Urakami kon fietsen (nog nooit gedaan dus hopen dat ik niet zou verdwalen) want daar hebben ze een heel groot postkantoor...dus ik als een gek op mn fiets gestapt en geraced naar Urakami (viel wel tegen was 30 minuten fietsen!)...nadat ik daar om kwart over 4 was aangekomen zag het er ook al niet veel gezelliger voor me uit...de luiken waren half dicht...dus ik min of meer wanhopige voor het raam staan...en toen ineens zag ik teken van leven...dus ik met mn puppy-ogen naar de balie gelopen (ja de deur was nog open!) en toen bleek dat ze net gingen sluiten...dus ik zo van ONEGAI SHIMASU! (alsjeblieft + puppy-ogen) en het mocht! Dus ik mn 20 kerstkaarten gepost en snel weer op de fiets terug want het was heel slecht weer (ik had geen regenpak aan en mn paraplu is niet fiets-geschikt zeg maar.)...ik kwam een beetje verzopen aan op Nishimachi maargoed de brieven waren gepost dus het was het waard!

Er was die dag van 14.00 uur tot ??? uur Wakkasai. Dat is een groep waarmee je samen kan dansen en dan ben je de hele tijd aan het huppelen en lol aan het hebben, een genki-groep zeg maar (genki = actief). Ik zag ze nog oefenen dus ik dacht ik dump even mn spullen boven en dan sprint ik ff naar beneden om nog mee te doen. Te optimistisch gedacht, ik kwam beneden en toen was alles al afgelopen :( Even later kwam ik Ruben tegen en hij wilde nog wel naar de universiteit om nog piano te spelen en dat zag ik wel zitten. Daarna zouden we wat gaan eten, of eten halen daar waren we nog niet uit. De planning werd iets anders want we waren allebei suf dus eten kwam op de eerste plaats...daarna ff allebei naar huis gegaan en heb ik een uurtje geslapen want we zouden ook een Latin party hebben vanaf 22.00 uur in Body2Soul, en toen wel naar de universiteit gegaan (is gewoon altijd open...muziek centrum is 24/7 open :D) om piano te oefenen...een nieuwe wat moeilijker stuk geleerd en daarna richting tramhalte om naar feest te gaan. Alle Nederlanders zouden naar deze party gaan dus dat beloofde alweer veel goeds.

We kwamen aan bij Body2Soul en het zag er al gelijk heel feestelijk uit...Japanners die aan het dansen! Waren en een bandje dat live-salsa muziek speelde. Gelukkig stopten zij ook weer na een uurtje dus kregen we vette Reggea-ton (kruising tussen Latin en R&B muziek) om op te dansen. Overigens was ik die avond genomineerd tot best-geklede persoon (ik wist van niks en zag er niet zo heel boeiend uit, maar blijkbaar boeiend genoeg) en nadat ook Mariko was genomineerd kregen we allebei een gratis drankje en hebben we een gratis knipbeurt gewonnen bij een kapperszaak van de DJ die daar aan het draaien was (een man van een jaartje of 40 die in een grijs pak liep en een hoed op had...hij kon heel goed salsa dansen)...dus ik blij want die knipbeurt is wel handig op zich nu. Ik heb het die avond heel erg naar mn zin gehad en veel salsa gedanst wat nog heel goed ging! Ik heb helaas geen foto’s van die avond want mn foto-toestel had ik thuisgelaten omdat het toch te donker zou zijn. Nadat het feest om 2 uur was afgelopen zijn we met de Nederlanders die nog over waren en de tutor van Michael richting Shianbashi gelopen om daar een Izakaya op te zoeken. Ik en Ruben hadden daar niet zo’n zin in omdat stil zitten niet echt leuk is zeg maar dus besloten we nog naar club Fiesta te lopen maar helaas hadden ze daar R&B avond en dat zag er niet zo leuk uit. Na nog wat eten te hebben gehaald en Ruben even Shianbashi te hebben laten zien (hij was er nog niet geweest) hebben we de mensen in de Izakaya gedag gezegd en een taxi naar huis gepakt want het was inmiddels al half 4 en ik zou om 9.30 uur een schietwedstrijd hebben de volgende dag. Dus snel gaan slapen!

Zondag 17 December:

Ik schoot om half 9 wakker en ik was zo moe dat ik weer in slaap was gevallen...ik had nog een blik naar buiten geworpen maar het zag er zo somber uit en het regende heel hard dat ik besloot om de schietwedstrijd maar te laten gaan...(ik weet het...foei maar als je het weer zag die dag ben ik er wel blij mee dat ik daarvoor gekozen heb...ik hoop dat ze me vergeven!) Ik heb deze dag heel productief allerlei huishoudelijke klusjes gedaan...was draaien, stofzuigen, kamer opruimen etc etc. En om half 3 stond Ruben voor mn neus want hij vroeg of ik nog zin had om piano te oefenen (ja je kunt het ondertussen een verslaving noemen hehe)..nadat ik nog een telefoontje had gekregen van de DJ-man van de Salsa-party (eek! Ik wist echt niet wat ik moest zeggen tegen hem...hij wilde “gewoon” kletsen...ja hoor in het Japans :S) en hem had afgewimpeld dat ik druk bezig was heb ik nog ff wat eten gehaald en naar het muziek centrum gegaan. Daar heb ik nog geoefend en een nieuw stukje erbij geleerd :) ...het weer was heel slecht en het was alweer 6 uur toen ik naar huis ging dus snel door de regen heen gerend met mn paraplu en toen eenmaal binnen ’s avonds met mn ouders gepraat en Ruben nog even over de vloer gehad! En toen was het alweer bedtijd!


Byebyeee,

Claudia

Ps: zie wat nieuwe foto’s onder de nieuwe link!
Ps2: zie nieuwe filmpjes onder filmpjes gebeurtenissen Japan

maandag, december 11, 2006

"karaoke, feesten, boogschieten en theeceremonie 5 en 8-11 december...."

Afgelopen week heb ik me prima vermaakt met allerlei uitjes dus ik vond het maar weer eens tijd om jullie wat te vertellen….

Dinsdag 5 december:

Deze dag zou ik oorspronkelijk met de Nederlanders en hun Japanse tutoren Sinterklaas vieren maar wegens gebrek aan motivatie en inspiratie is dat toch helaas niet doorgegaan. Ik heb wel voor het eerst sinds 2 maanden contact gehad met mijn tutor. We zijn wat gaan drinken en ik had nog een cd gekregen met wat muziek (die cd die deed het overigens niet...hij weet wel wat hij weggeeft)....’S avonds ging sinterklaas dus niet door maar ik had gehoord dat de Amerikanen met wat andere mensen waaronder Shira wilden gaan karaoken...dus uiteraard ben ik meegegaan. Het was nog een heel gedoe om een ruimte te regelen want we waren met zn 18en ofzo maar uiteindelijk hadden we 2 kamers met heel veel Engelse liedjes en konden we 4 uur lang karaoken voor ongeveer 6 euro pp. Het drinken hadden we alvast gekocht dus dat was ook geen probleem. Ik heb me helemaal lam gezongen samen met Mariko!...Om rond 12en middernacht besloten we om door te gaan naar een andere tent bij Sumiyoshi in de buurt. Deze staan-bar was wel gezellig en ik heb me daar wel vermaakt met de Amerikanen...overigens kwam er nog een tv-ploeg binnen die ons ging filmen dus we moesten ons even natuurlijk gedragen (yeah right!)...deze bar sloot om 2 uur dus gingen we door naar de bar genaamd Pastime waar we ons konden vermaken onder het genot van een hapje en een drankje...De eigenaar vond ons volgens mij maar rare snuiters en uiteindelijk is de ene helft wat eerder weggegaan naar een andere tent en bleef ik met wat anderen achter...ik heb het bij deze bar tot kwart voor 4 snachts uitgehouden en ben zelf met de taxi teruggegaan want de rest wilde nog niet weg. De taxichauffeur was overigens een beetje verdwaald (ze hebben hier ook geen navigatie in de taxi’s)...maar het was allemaal goedgekomen. Kortom ik heb me wel enorm vermaakt deze avond!

Vrijdag 8 december:

Toen de colleges waren afgelopen ben ik samen met Ruben en Onno wat gaan eten in de Shokudou (studentencafetaria) waarna we zijn doorgelopen naar het Ongaku-centrum (muziekcentrum) waar blijkbaar een heeel lief katje genaamd O-Hagi rondloopt. Ik heb het poesje tot op heden vandaag niet gezien maar ik heb wel nog heel even piano gespeeld....ik ben van plan om nogmaals een poging te wagen om piano te leren spelen (ik heb het doorzettingsvermogen van een aap maar toch wil ik het proberen)...vervolgens liepen we door richting een plek waar heel veel katten zaten en daar heb ik nog wat lieve foto’s gemaakt :D Nadat ik nog even naar huis was geweest om te internetten en wat muziek had gedownload ben ik om 5 voor 3 teruggeraced op mn fiets want ik zou gaan poolen met Ruben, Onno en Onno’s tutor....Ik had heel erge haast want we zouden deze avond ook nog een feest hebben van ons Ryugakusei-center (uitwisselingsstudent-centrum)...de dress-code was zogenaamd semi-formal....Het poolen was erg leuk en ik werd “cool” genoemd door Onno’s tutor want ik had namelijk mn colbertje aan omdat we gelijk door zouden gaan naar dat feest. Goed het feest was in de buurt van Urakami (7 tramhaltes vanaf Nagasaki Universiteit) en vervolgens zouden we even naar het gebouw toe moeten lopen. Ik sprak onderweg met een Amerikaan die hier ook studeerd samen met zn vrouw en nadat we waren gearriveerd op de plek waar we moesten zijn kon ik mn ogen niet geloven....Het gebouw was echt superchic! En toen we binnenkwamen werd het alleen maar erger....okee ik had kunnen weten dat Japanners er in het dagelijks leven al supernetjes uitzien en dat semi-formal iets is dat bij hun gepaard gaat met smoking maar toch! Bovendien wisten wij niks van het feest af tot afgelopen middag dus ja wat wil je dan ook maar ik schaamde me een beetje voor hoe ik eruit zag...ik had geen mooi 3-delig mantelpakje maarja goed whatever...Het buffet was fenomenaal en helaas waren de tafels iets te laag om op te leunen en waren er geen stoelen maar de optredens waren leuk verzorgd door de Ryuugakusei-studenten! De Nederlanders wisten dus van niks anders hadden we misschien ook wel wat laten zien op het podium. Goed nadat het feest rond een uurtje of 8 was afgelopen besloten we met zn allen een film te gaan kijken bij Sahim thuis. Ik, Gerrie, Onno, Richard, Mehmet en Sahim zijn Lord of the Rings 3 gaan kijken en daar zijn nog wat briljante dialogen uit voort gekomen :P...vervolgens was het alweer bedtijd want het ging al richting 2 uur snachts.

Zaterdag 9 december:


Ik wilde deze dag wat inkopen gaan doen voor de kerst en voor mijn eigen persoonlijke verzorging...ik zou oorspronkelijk zelf naar Amu plaza gaan bij het Station maar uiteindelijk ging ik samen met Ruben. Ik ben niet echt geslaagd voor wat ik allemaal wilde gaan kopen maar ik heb wel mijn parfum kunnen kopen die ik nog wilde hebben (mijn parfum was op en ze verkochten precies dezelfde hier!) Dus nadat ik blij en opgetogen mn luchtje had gevonden besloten Ruben en ik nog wat te gaan drinken om dat te “vieren”...heb nog een heeeel lekker ijsje gegeten en ben toen weer naar huis gegaan omdat het alweer tegen 6en liep (ik was pas om half 1 opgestaan)....’S avonds zou er een feest zijn van Rob (dit is een Engels leraar die we hebben ontmoet op de Umegasaki School een hele tijd terug)...nadat we eerst met wat mensen naar een Amerikaanse meid, genaamd Lindsay, waren gegaan...daar het drankspel hadden gespeeld gingen we vervolgens vrolijk rond een uurtje of 11 richting Body2Soul...de locatie van het feest. Eenmaal binnen kreeg ik gelijk een vertrouwd gevoel want geloof het of niet...er waren 4 Japanners en voor de rest alleeeen maar buitenlanders (Voornamelijk Engels leraren van een jaartje of 24 enzo)...iedereen was aan het feesten en aan het dansen en ik had het ook super naar mn zin...de muziek was goed ( er waren 4 verschillende dj’s) en ook de drankjes die ze hadden waren heel erg lekker...helaas ging het merendeel van de mensen zo rond een uurtje of 3 ’s nachts naar huis dus begon het een beetje leeg te raken...Sahim die vroeg nog of ik zin had om naar Karaoke te gaan met een aantal mensen maar daar had ik niet zoveel trek in die avond....dus uiteindelijk zijn we met zn 6en in de taxi gestapt richting de dorm om vervolgens redelijk kapot te gaan slapen....Ik heb hier nog een aardige DJ ontmoet genaamd Zack(of Jack...bied ruimte voor discussie) en hij zou me op de hoogte houden van de eventuele feesten...(ik heb alweer vernomen dat er aankomend weekend een Latin-party wordt gehouden in Body2Soul...klinkt heel leuk iig!)

Zondag 10 december:

Ik werd laat wakker en na wat schoonmaak werkzaamheden en huiswerk besloot ik om mn gezicht maar weer eens te laten zien op de schietvereniging...Aldaar aangekomen zag ik dat er heel veel mensen aanwezig waren deze keer want wat bleek...ze gingen de vang vervangen! Nou weet ik uit ervaring dat een vang vervangen heel veel werk is maar ik zweer je het systeem wat zij gebruiken is hoogstens een half uurtje werk! Ze schieten namelijk op, geloof het of niet, Tatami-matten! Die spijkeren ze vast en dan heb je een vang! Na nog wat geschoten te hebben met de zware compoundboog (t ging heel goed overigens) en het nieuwe detentie-centrum te hebben aanschouwd wat naast de schietclub staat vond ik het wel weer welletjes en wilde ik naar huis. Op dat moment kwam er een man naar me toe die vroeg of ik zin had om aankomende zondag mee te doen met een soort evenementendag op de schietclub...je schiet dan geen wedstrijd maar je schiet dan op andere objecten dan normaal...klinkt goed (in Nederland deed ik niet anders!) dus uiteraard ga ik proberen om er dan te zijn (t begint helaas wel heel erg vroeg dus ik kijk nog wel even aangezien het Latin-feest de dag ervoor is :S)...ik heb me ingeschreven voor de schiet-competitie op 7 januari in Nagasaki (kost helaas wel 21 euro zucht...)Overigens is Nagai-sensei ook nog naar me toegekomen om mn lengte te vragen in verband met dat evenement dat ik de 8e van januari ga meemaken (20-jarige festival)..dit omdat ik een furisode (soort kimono) mag lenen van Suzuki-san (de vrouw van het Yukata-dragen van de vorige keer!)...Na schieten ben ik snel naar huis gegaan want ik had nog genoeg te doen!

Maandag 11 december:

Ik heb gewoon college gevolgd en gelukkig hadden we geen toets want dat zag ik eerlijk gezegd niet zo zitten...ik heb van Ruben een heel klein stukje van de intro van Final Fantasy X geleerd te spelen op de piano! En nu wil ik de rest ook leren dus ik ga heel hard oefenen opdat ik straks het hele stuk kan spelen! De poes Ohagi die bij dit muziekcentrum verblijft heb ik weer niet gezien helaas...vervolgens hadden we om half 3 ook nog Japans cultuurcollege...en dit keer was het de thee-ceremonie...zucht hoe saai kan het worden! We mochten zelf een stukje van het thee-maken doen en nadat we nog wat snoepjes hadden gegeten en de gebruiken rondom de theeceremonie hadden doorgenomen was het eigenlijk alweer vrij snel tijd om te gaan...ik heb uiteraard nog wel wat foto’s gemaakt maar tis niet zo heel denderend want mn accu was leeg :S...heel misschien heb ik vanavond nog een Nomikai van Shira en co maar ik weet nog niet zeker of ik dat zal gaan doen...ik zie het wel heb nog genoeg huiswerk voor morgen!

Goed jullie horen snel weer van me...voor nu heb ik weer genoeg gepraat...ik zou zeggen lees het verhaaltje en kleur de plaatjes :P

Byebyeee,

Claudia

Ps: zie de nieuwe foto’s onder de nieuwe link!
Ps2: zie nieuwe filmpjes onder filmpjes gebeurtenissen Japan

woensdag, december 06, 2006

"weekend van karaoke, amerikanen, barbeque en baard..."

Vrijdag 1 december:

Afgelopen vrijdagavond ben ik samen met de Nederlanders (op Onno na) en wat Japanners, een Koreaan, een Amerikaan, een Marokaan en een Turk (ik geloof dat ik ze nu wel allemaal heb opgenoemd) wat gaan drinken bij Shirotoppu. Dit is een Izakaya bij de universiteit in de buurt. We deden een arrangement dat je voor 2000 yen (lees 14 euro) 2 uur lang onbeperkt kon drinken...dus je kunt wel raden dat de sfeer op den duur behoorlijk gezellig was :)
Ik heb wat gepraat met Tom (een Amerikaan die ik nog niet kende maar Jennifer, Mariko en Gerrie wel) en zo kwam ik erachter dat er dus een heleboel Amerikanen in Nagasaki zitten en dat ze op een andere language-course school zitten bij Baard z’n bar in de buurt.

Ik heb verder nog wat Turkse en Marokkaanse woordjes opgepikt (altijd handig :P) en natuurlijk foto’s geschoten. Nadat we met zn allen hadden geborreld wilde het merendeel nog gaan karaoken! Nou dat gaat er altijd wel bij in bij mij, dus liepen we naar de overkant van de straat (dit is een goedkope Karaoke-bar waar je voor weinig geld je longen uit je lijf kunt zingen)....eenmaal binnen viel het aantal Engelstalige liedjes erg tegen, maarja weinig keus als je geen Japanse liedjes kent. Dus na wat klassiekers te hebben meegeblerred en te hebben geluisterd naar het kattengejank van anderen (nee ik trek zelf ook geen volle zalen...)was het al snel weer tijd en toen ik op mn horloge keek was het tot mijn grote verbazing al 5 uur in de morgen hahaha. Dus uiteindelijk snel naar huis gelopen en toen nog op internet gezeten want omdat het dus zo laat/vroeg (kies er maar 1) was kon ik makkelijk met het thuisfront communiceren. Dus uiteraard nog even gebabbeld en meegeluisterd met Ruben die een meisje op zn kamer had zitten (het is hier ook zo gehorig :S). Dit meisje zat overigens ook bij ons in de Izakaya...geloof dat ze Chi heette.

Zaterdag 2 december:

De zaterdag begon eigenlijk heel laat voor mij omdat ik pas om half 7 ‘s morgens in slaap was gevallen ofzo...na heerlijk te zijn wakker geworden en nog wat huiswerk te hebben gedaan zei Mariko vervolgens dat ze was uitgenodigd voor een Barbeque op de Amerikaanse dorm, om 15.00 uur ’s middags. Goed ik had ook wel zin en nadat we wat mensen hadden opgetrommeld konden we gaan. Maarten en Andy wilden op de fiets gaan want het was bij Baard in de buurt dus dat zou geen probleem zijn (half uurtje fietsen). Ik wilde ook een keertje op de fiets gaan gewoon om te zien of dat te doen was dus ik besloot mee te gaan. Andy was zijn fiets vergeten op te halen bij Kanko-dori dus uiteindelijk bleven Maarten en ik over. Na Richard zn schoenen te hebben gedumpt op het voetbalveld en wat te eten te hebben gehaald bij de supermarkt was het tijd voor de grote fietstocht! Maarten had me al gewaarschuwd dat wanneer je geen versnellingen hebt het nog weleens lastig kan worden (Berg op berg af)...mja goed das goed voor de lijn denk ik dan maar.

De fietstocht was erg zwaar omdat we eigenlijk het hele eind bergopwaarts moesten fietsen met wind tegen...MAAR ik heb het gered :) met mn tong op mn knieeen kwam ik aan bij de Amerikaanse dorm waar ik tot mijn verbazing zag dat Baard met zn gezin er ook was! Dus dat beloofde alweer gezelligheid. Het was vooral leuk om te zien dat er zoveel buitenlanders waren (ja logisch ik weet het maar toch!)...ik raakte aan de praat met wat van deze mensen en uiteraard moest er gevraagd worden of ik Amsterdam kende (ja wiet en hoeren heh)...goed ik had gezegd dat er een barbeque was. Nou laat ik het zo zeggen, de dorm ziet eruit als een gevangenis (zie prikkeldraad en gracht om gebouw met hek), je hebt geen buitenplaats waar je wat kan doen dus wat doe je dan...je opent de ramen en gaat op het dak lopen van de 1e verdieping, zet er een barbeque-grill iets constructie neer en voila! Barbeque-plaats is gerealiseerd!
Goed voor ik afdwaal....ik ben nog ff rond gaan lopen in het gebouw want geloof het of niet...het was KOUD! Ik heb serieus nog steeds spijt dat ik die dag met de fiets was gegaan want het idee dat ik 30 minuten terug zou moeten fietsen zorgde dat de moed me in de schoenen zonk. De dorm-kamers van de Amerikanen zijn best wel groot moet ik er ff bij zeggen...kwa meubels enzo valt het allemaal wel tegen....t ziet eruit alsof het allemaal van de schroot afkomt maargoed...de verwarming stond binnen aan dus ik zat uiteindelijk met 1 Amerikaan en een Brit op de kamer te praten over van alles en nog wat (tja tis eens wat anders dan het hakkel-japans)...
De humor van die Amerikanen beviel me erg goed....ik heb dus een aantal keer gewoon blauw gelegen om de meest random opmerkingen (die overigens niet leuk meer zijn als je ze naar het Nederlands vertaald). Er liepen veel mensen rond op deze barbeque-toestand en ik heb er misschien maar 7 gesproken maar ik had het echt super naar mn zin. Alcohol heb ik niet genuttigd daar want ik was bang dat ik dan schommelend op de fiets zou zitten.

Ik was met Maarten meegefietst alleen hij ging eerder weg dus ik zou zelf naar huis moeten fietsen in het donker....geen probleem dat doen we ff!
Maar eerst nog ff met de hele meut naar Baard toe (ineens was zn Izakaya wel heel erg vol!)..Ik belandde daar naast Kevin (een Amerikaan die een borrel teveel op had)...ik had erg veel lol met deze jongen en ik had hem op een gegeven moment zover gekregen dat hij geloofde dat ik zijn moeder was! Mwahahaha dat heeft hele leuke momenten opgeleverd waaronder het feit dat hij zich afvroeg waarom ik dan zo jong was......Ik heb wat onzin filmpjes gemaakt van deze jongen...die plaats ik nog wel ff. De tijd verstreek maar het leek wel alsof het al 3 uur’s nachts was...in realiteit was het pas uurtje of 8 ’s avonds. Na nog een babbel te hebben gehouden met John en Shane? Besloten een aantal mensen om te vertrekken per taxi richting Hamanomachi (dat is in de buurt van Kanko-dori ...een minuutje of 30 vanaf Nagasaki Universiteit)...ik had niet zoveel behoefte om daar heen te gaan...alsmede omdat ik dus met mn fiets zat en ik de volgende dag vroeg op zou moeten staan. Ik wilde ook niet meer blijven bij Baard want ik had niet zo’n zin meer, ik wilde wat doen (zoals bowlen ofzo)...John had hetzelfde idee dus besloot hij om met de taxi richting de Universiteit te gaan en dan zou ik ondertussen naar de universiteit toe fietsen.
Na gedag te hebben gezegd en Baard te hebben gerustgesteld dat ik zou bellen als ik veilig was aangekomen stapte ik op mn fiets. En oooo wat heb ik alle snelheidsrecords gebroken zeg...ik ging 3x zo snel dan op de heenweg. Dus ik was binnen 10 minuten bij de uni waar John ook was gearriveerd.

We wilden gaan bowlen en ik zweer je dat ik een hele grote bowlingkegel op het dak van de macdonalds had gezien maar toen ik m wilde aanwijzen aan John was die hele kegel zoek! Hij mij voor gek verklaren maar ik heb m ECHT gezien!...dus bowlen ging niet echt werken dus ben ik maar gaan poolen samen met John. Het was heel gezellig en ik heb nog gepraat over wat voor boeiende dingen er allemaal in Nagasaki zijn, zo ben ik erachter gekomen dat Cybac een leuke tent is waar je 1500 yen (12,50euro) betaald en vervolgens 7 uur lang, alles kunt doen wat dat gebouw te bieden heeft (internet, manga, tv, games, karaoke en je kan er zelfs slapen! Drankjes zijn gratis!...je krijgt je eigen kamer)...hadden ze dat maar in Nederland!
Na een uurtje te hebben gepooled ben ik gewoon naar huis gereden waar ik vervolgens mijn bedje ben gaan opzoeken want ja....moet toch ook je rust hebben!

Zondag 3 december:

Zondag moesten we om 10 uur klaarstaan want Baard zou ons (Mariko, ik, Jennifer en Gerrie) meenemen naar zijn geboorteplaats Hasami. Dus wij stonden allemaal netjes kou te lijden om een uurtje of 10 maar GEEN baard in zicht. Zucht, dus dan maar wachten....hij belt dat hij eraan komt...eindelijk 40! Minuten later komt ie aan. Hij had een hele grote auto geregeld omdat we met zn 7en zouden zijn. Deze auto is van Sensei en is serieus asociaaaal luxe. Alles van binnen was leder...je hebt 3 rijen met stoelen...verstelbaar uiteraard..airco, navigatie, gordijntjes die automatisch gaan...zelfs de achterklep en de schuifdeuren zijn automatisch! Dus eenmaal onderweg hebben we een hoop van het landschap gezien...we zijn nog langs een plek geweest om even te pauzeren waar we een grote brug konden zien maar het ging eigenlijk om de kleine draaikolkjes in het water. Na een bizar apparaat te hebben gezien waar LEVENDE kreeften inzaten (net als zo’n apparaat op de kermis kun je hier geld ingooien en dan vervolgens met een grijper proberen uit het water te vissen...als je m vangt is ie van jou)...wat souvenirs te hebben gekeken gingen we verder op onze tocht naar Hasami. We deden dit keer een andere route dan normaal omdat we graag Huis Ten Bosch wilden zien. Dit is een soort van attractiepark waar je allerlei Europese en Nederlandse gebouwen kunt bewonderen die gewoon letterlijk zijn nagemaakt op ware grootte. Hier uiteraard weer foto’s van gemaakt.

Eenmaal in Hasami bezochten we eerst een soort attractieparkje met allerlei gebouwen (zowel Frans als Duitse enzo), we hebben daar ons middageten, een lopend buffet gehad...een kotsende Nonoka (goed voor je eetlust) en nadat ik nog wat foto’s had gemaakt zijn we doorgereden naar een pottenbakkerij (waar Hasami bekend om staat overigens)...hier heb ik 2 hele grote stenen drinkbekers gekocht. (dit zijn dezelfde bekers als ze bij Baard gebruiken, dit zijn zogenaamde “drops” bekers, omdat de glazen rondjes in het glas op druppels lijken)...nadat iedereen zijn eigen kadootjes had gekocht was het tijd om naar het ouderlijk huis van Baard te gaan. Eenmaal daar aangekomen viel het me gelijk op hoe raar dat huis was ingedeeld. Je komt binnen, de vloer is gewoon steen...geen toeters en bellen...het was er koud (geen isolering)...vervolgens zit er in het huis nog een schuifpanelen ruimte waar de woonkamer inzit....hier lag zo’n speciale verwarmde deken waar je onder kon zitten met je benen....we gingen nog even een ruimte bekijken waarvan mij niet helemaal duidelijk is wat er nou zo boeiend aan was (op de hele grote zwarte vaas na!)...we kregen wat thee en nog een soort moorkop-achtig ding dat we konden opeten. Na wat gepraat en gezelligheid gingen we op doorreis naar de volgende pottenbakkerij. Hier heb ik niks gekocht want mn tas lag in de auto en daar zat mn portemonnee in. Ik heb hier een achterlijk dure vaas gezien van 3 miljoen yen (omgerekend 21.000 euro) en nog een grappige foto van Baard gemaakt die zn hoofd in de vaas steekt. Na nog even terug te zijn gegaan naar Baard zijn ouderlijk huis en iedereen gedag te hebben gezegd gingen we met de auto alweer richting huis want het was inmiddels al een uurtje of 4.

Maar de dag was nog niet voorbij want we zouden eerst nog even de zonsondergang gaan bekijken op een plek op een berg. Dus nadat we in het schemerdonker naar boven reden met een VEEL te grote auto op een VEEL te klein weggetje en ik mn hart vasthield hadden we een verbluffend uitzicht in het halve donker op een uitgestorven Hasami, met haar rijstvelden en heuvels. Baard dronk nog even wat water uit de berg en vervolgens gingen we weer naar beneden (ook dit keer hield ik mn hart vast).....Eenmaal weer in Nagasaki zouden we naar Sensei gaan (de eigenaar van de auto) want we hadden afgesproken dat we bij hem thuis zouden eten met zn allen. Uiteindelijk kwamen we terecht op een bovenverdieping van een huis waar Sensei woonde met zn hele gezin (en dan heeft ie zo’n luxe auto :S)...zn ouders wonen beneden...
Er was alleen een klein probleempje want sensei heeft een hond en hoewel hij deze wel netjes in de andere kamer deed zodat ik er geen last van zou hebben gebeurde dat op den duur toch. Na overigens heel lekker gegeten te hebben (we hadden weer Nabe..dat gerecht met die pan met bouillon waar je allerlei vlees en groenten bij kunt doen) en nog wat gekletst besloot ik dat ik het niet meer trok want ik kreeg last van mn ogen. Dus uiteindelijk ben ik samen met Mariko om een uurtje of 10 naar huis gereden door Baard....en toen heb ik nog ff geinternet en ben ik lekker op tijd gaan slapen want ja helaas gaan college’s ook door....

Dit was mijn weekend, zoals je ziet heb ik het weer lekker druk gehad maar zo hoort het ook! Ik heb nog wat andere dingen in het verschiet maar wat, hoe en wanneer dat weet ik nog niet precies...dus jullie horen nog van me!

Byebyee,

Claudia

Ps: zie foto’s onder nieuwe link
Ps2: zie filmpje van dronken jongen onder filmpjes gebeurtenissen Japan
Ps3: ik had een probleem met het invoegen van foto's in deze post dus ik verwijs je naar de nieuwe fotolink...