dinsdag, juli 31, 2007

"Fukuoka, karaoke en bootfestival vuurwerk 18 juli tm 29 juli...."

Hier ben ik weer! Ik heb de typhoon overleefd…aardbeving was niet in de buurt, kortom geen zorgen op het moment....alhoewel?

Laat ik maar beginnen met het slechte nieuws.......je zal het nooit raden, maar ik ben 1 dag geleden WEER door mijn enkel gegaan! Ja ik weet het ook niet hoe ik het toch steeds voor elkaar krijg maar dit keer was het een ieniemienie drempeltje dat ik over het hoofd zag. Het was donker...en ik kon dus niet zo goed zien en ineens lag ik een verdieping lager zeg maar. Ik ben dit keer niet naar de dokter gegaan want die is mij VEEL te duur dus ik behelp me nu maar met de spulletjes die ik de vorige keer had gehad en dat gaat me goed af....voor de rest kan ik niks doen want ik moet rust houden en dat advies kan ik NIET in de wind slaan want ik moet over 2 weken gaan reizen met bagage en dan MOET het wel min of meer over zijn. Tis echt de slechste timing ooit want ik moet ook nog heel veel dingen regelen zoals dingen opsturen enz. Goed we zien wel hoe het gaat “lopen”

Op naar de leukere berichten :)


nagels doen

Op 18 juli had ik met Shira (Ruben’s Koreaanse vriendinnetje) afgesproken dat zij mijn nagels zou doen. Shira is een artiest wat betrefd nagels mooi maken en ik had heel erg mijn best gedaan om mijn nagels lang en heel te houden en dat kwam dus mooi uit! We hebben heel erg leuk gekletst en ondertussen gingen er 5 lagen nagellak op mijn nagels plus nog een hele zooi schattige stikkertjes. Het resultaat was echt heel erg leuk vond ik zelf...misschien ietwat Japans maar toch! Nadat mn nagels waren gedaan besloot Shira ook mijn gezicht maar een make-over te geven want ik moest toch wachten tot mijn nagels droog waren. Ik was 2 uur later helemaal gepimpt en wel en toen zijn Shira, ik, Ruben en Onno nog wat bij de Gusto gaan eten waar we Moses, Gerrie, Richard en Mehmet ook nog tegen kwamen (je moet je bedenken dat het toen al wel een uurtje of 9 was hahaha)

Indiaas eten

19 juli naar Nanak...we hadden weer eens Rangaku (Nederlandse Japanse GS-les) en daarvoor moesten we deze keer naar het museum. De les was deze keer niet in het Japans maar door een leraar van de universiteit van Leiden en dus in het Nederlands. Dat was weer een meevaller omdat het meestal onbegrijpelijk en saai is....Na de les had ik met Onno en Gerrie afgesproken om wat lekkers te gaan eten bij Nanak (Indiaas restaurant) en uiteraard werden we weer vrolijk verwelkomt door de eigenaar en kregen we een rasberry-lassie cadeau!

Fukuoka

Fukuoka here we come! Ik had met Onno afgesproken om Lindsey op te gaan zoeken in Fukuoka waar zij nu woont en daar zouden we dan wat leuke dingen gaan doen. We zijn er van de 21e tot en met de 24e gebleven en hebben het echt super naar onze zin gehad! We zijn er met de bus op een zaterdagmiddag/avond heen gegaan en zijn gelijk naar haar huis gegaan om onze spullen te dumpen en hebben nog wat gegeten bij een Chinees restaurant (en nee, dat is niet bami en nasi zoals in Nederland...) Nadat we onszelf hadden klaargemaakt om te gaan stappen zijn we de eerste beste trein in gehopt om naar het centrum van Fukuoka te gaan en daar naar de Happy Cock club te gaan om ons daar uit te leven met een Nomihodai van 12 euro (= onbeperkt drinken) en allerlei muziek van R&B tot en met Popmuziek. Veeeeel buitenlanders gezien en heel toevallig waren er ook een hele groep Amerikanen die ook uit Nagasaki kwamen voor een avondje feesten dus daar ook nog even mee staan praten. De avond eindigde uiteindelijk in een brakke Claudia, Onno en Lindsey + een paar andere mensen die om 6 uur smorgens bij de Gusto zaten om wat eten naar binnen te werken en vervolgens probeerden thuis te komen met de trein...was ook heel grappig want heel veel mensen zaten rond deze tijd in de trein om naar hun werk te gaan (zondagmorgen 7.30 uur) en zagen 3 brakke buitenlanders waarvan er 1 sliep tegenover zich zitten...ach ja. Een paar uur later werd ik wakker maar ik voelde me absoluut niet lekker....dus ik dacht..hmm hangover (kater) maar deze was wel heel erg hardnekkig en resulteerde in een heel zieke Claudia die de hele dag op de wc zat. Arme Onno die hierdoor ook een beetje niet wist wat ie moest doen want hij zag mij alleen maar heen en weer lopen...maargoed gelukkig was het ’s avonds weer over en toen Lindsey thuis kwam zijn zij boodschappen gaan doen en zaten we 45min later lekker te eten. Vervolgens heb ik met Lindsey uitgevonden hoe we de pc moesten aansluiten op de tv en hebben we een avondje tv-series gekeken waaronder Will en Grace en Onno en ik erna nog Super Troopers. Lindsey was ondertussen al onder de wol want helaas moest zij overwerken en kon ze dus niet met ons mee relaxen. De volgende dag zijn Onno en ik nadat we met Lindsey hadden ontbeten op een terrasje! (ja die zijn heeeeeeeel zeldzaam in Japan) met de trein richting centrum gegaan om daar de hele dag rond te struinen op zoek naar kleding etc. Het was uitverkoop en Onno heeft dus een nog wat (zwem)kleding kunnen kopen...ik helaas niks :( ’S avonds hadden we met zn 3en afgesproken om naar de bioscoop te gaan en omdat Harry Potter net 1 week draaide en wij m nog niet gezien hadden was de keus makkelijk...de film vond ik echt heel goed, hoewel ik de boeken niet heb gelezen snap ik nog steeds wat er aan de hand is dus dat is een pluspunt! Omdat er geen treinen meer reden toen de film afgelopen was zijn we langs het spoor naar huis gelopen. Thuis hebben we nog wat gekletst en tv gekeken en toen naar bed want de volgende dag zouden we vroeg opstaan want het weer vroeg er gewoon om om naar het strand te gaan....helaas was het strand niet zo dichtbij dus dat betekende treinen! We zijn naar het strand gegaan genaamd futami ga ura waar de “married rocks” staan....de omgeving was heel erg leuk want er waren wat strandpaviljoentjes en met die rotsen erbij gaf het echt een vakantiegevoel! We zijn gelijk gaan zwemmen alleen ik had mn bril niet op en in de zee lagen alleen maar rotsen wat resulteerde in Claudia die haar vingers en voeten openhaalde aan deze scherpe rotsen en als klap op de vuurpijl ook nog tegen een kwal aanzwom die haar toen stak...Great :S Nadat we nog op het strand hadden gezeten met wat muziek erbij zijn we wat verderop gelopen naar een ander deel van het strand waar er geen rotsen in de zee lagen om daar nog wat te zwemmen in het HEERLIJKE zeewater! Helaas was dit onze laatste dag en dus moesten we ook zorgen dat we op tijd weer thuis waren ’s avonds want Gerrie gaf ook zijn afscheidsfeestje en we hadden de volgende dag oefenen voor onze eindpresentatie van school. Vervolgens bij het Sunset Beachcafe heel lekker gegeten bij een lichte schemering waarna we met de taxi naar het station zijn gegaan om 4 uur terug te reizen.....we waren om half 10 terug in Nagasaki en zijn nog een kijkje gaan nemen bij Gerrie zn feestje dat helaas precies was afgelopen. Heb maar even boodschappen gedaan en ben toen weer naar huis gegaan om moe en voldaan in slaap te vallen!

presentatie en karaoke

27 juli was het dan zover...alle Nederlanders moesten hun eindpresentatie geven. Er waren een hoop Japanse leraren aanwezig en ook nog tutoren en studenten die geintresseerd waren. Ik vond het toch wel eng zo voor al deze mensen + het moest allemaal in het Japans wat maakte dat het alleen maar enger was in mijn ogen! Gelukkig heeft iedereen het heel erg goed gedaan en was het erna eindelijk tijd voor vakantie! Ik had ’s avonds met een 7tal mensen (ik, Onno, Tiffany, Amida, Nassir, Kismet en Sumit) afgesproken om naar Karaoke te gaan. We zijn naar Taito-station gegaan (vlakbij de universiteit) waar we 2 uur hebben gekaraoked onder het genot van een drankje...helaas werd onze lol ontzettend verstoord door een ENORME spin die heel hard onze richting op kwam rennen. Deze spin heeft Amida subtiel doodgetrapt waarna we weer vrolijk verder konden zingen...we hebben echt de grootste lol gehad en zijn vervolgens nog tv gaan kijken bij Amida thuis met zn 5en...Sumit en Nassir gingen naar huis.

bootfestival

De volgende dag was er op de universiteit het culturele festival waar er een hoop optredens waren van buitenlandse studenten voor studenten. Ik zou oorspronkelijk ook met Onno meedoen met een stijldans optreden maar vanwege mijn verzwikte enkel was ik genoodzaakt te stoppen met oefenen waardoor ik niet mee kon doen. Ik was onderweg naar de uni ook nog Jazek tegengekomen (een Mexicaanse jongen die ik altijd tegenkom op Latinparty’s) dus die had ik ook maar meegesleurd om te gaan kijken naar de optredens. Ik, Onno, Tiffany en Jazek hebben echt HEEL veel lol gehad om sommige optredens en zijn erna vrolijk wat in de Royal Host op het station gaan eten want bij de haven van Nagasaki zou er later nog vuurwerk zijn. Er was dus 28e en 29e van juli een groot havenfestival aan de gang met allerlei tentjes waar je kon eten en optredens + bootraces. Ik heb de bootrace niet gezien maar het vuurwerk wel en dat was wel heel erg mooi plus dat het begeleid werd met een lasershow die mij heel erg deed denken aan van de rave-feesten in Nederland. Na het vuurwerk zijn wij + Amida (hij was ook langsgekomen voor het vuurwerk) naar zijn huis gegaan om daar Robin Hood: Men in Tights te gaan kijken onder het genot van een biertje! Nadat deze film was afgelopen was het alweer tijd om te gaan slapen want het was alweer veel te laat.

29 juli zouden ik en Onno naar de bootrace gaan kijken rond half 3 smiddags maar terwijl we naar de tramhalte liepen kwamen we Tiffany en Amida tegen in de auto dus zijn we maar ingestapt. We zijn naar Koyagi gereden (daar woont Tiffany) en daar hebben we nog een beetje gekletst en gewacht tot Tiffany klaar was met omkleden etc. Om weer terug te gaan richting het Centraal Station waar we lekker hebben gegeten en geshopt. Erna zijn we naar de Starbucks gelopen om daar nog wat te drinken. Jazek hadden we opgebeld om te vragen of hij nog even langs wilde komen naar het park en terwijl we op hem wachten hebben we nog een poppenshow optreden gezien en kwamen we ook nog 3 arabieren tegen waarmee we nog hebben staan praten. De vuurwerkshow van deze dag was nog veel mooier dan die van de dag ervoor en ook de lasershow was erg impressive! Erna zijn we met Oshire (Koreaanse meid die we waren tegengekomen) naar Sakamoto kaikan gelopen (dat is ook een Universiteit dormitory maar die ligt ergens anders) waar we nog tv hebben gekeken en wat hadden gekletst en gedronken. Helaas voor mij verliep het einde van de avond ietsje anders dan gepland toen ik het drempeltje over het hoofd zag en dus ineens niet meer zo ter been was.....de taxi chauffeur die Onno had geroepen was heel vriendelijk en bracht ons voor een super goedkoop tarief naar huis. Ik moest iedereen een beetje haastig doei zeggen omdat mijn voet zo zeer deed....Jazek zou echter de volgende dag naar Fukuoka gaan en dan naar Thailand dus die zou ik niet meer zien....helaas had ik m niet goed gedag kunnen zeggen dus heb ik m de volgende dag maar gebeld om me te verontschuldigen voor de lompe situatie...hij begreep t wel en hij zei dat ik en Onno echt naar Mexico moet komen als wij ooit eens de kans hebben...dus wie weet heh :)
Overigens heb ik nu ongeveer 25 landen waar ik adresjes heb om te logeren dus ik kom er wel uit denk ik :)

Gisteren heb ik nog met Onno en Tiffany een beetje gechilld op mijn kamer...ja ik kan toch nergens heen nu en hebben we nog een film gekeken “300”. T was wel gezellig en Tiffany had spaghetti/pasta gemaakt maarhet was een beetje heeeel erg veel dus nu heb ik nog eten voor de komende 3 dagen wat wel heel erg mooi uit komt gezien ik het huis toch niet uitkan om boodschappen te doen of wat dan ook!

Goed ik heb officieel nog 2 weken te gaan en ik denk dat ik me maar rustig houd...ik zal proberen voordat de tijd om is nog wat van me te laten horen!

Byebye,

Claudia

Ps: check de foto’s die bij deze post horen onder de nieuwe link :)

1 opmerking:

Anoniem zei

Hey Claudia! Wat een verhalen weer! Leuke dingen maak je allemaal mee :-) Geniet er nog maar lekker van de laatste twee weekjes dat je daar bent! Wel ontzettend sneu van je voet zeg... tja... misschien zien je ouders Japan dan nog wel voor als je gehaald moet worden ;-) Xxx Rosa